Tilakmanjarisara

Author(s): Pallipal Dhanpal, N M Kansara
Publisher: L D Indology Ahmedabad

Page 95

[प्र०
श्रीपल्लीपालवंशीयधनपालविरचितः नरः सोऽप्याधिपत्येऽथ तासु कन्यासु मां न्यधात् । प्रावर्त्तयच्च तच्चैत्यरामणीयकवीक्षणे ॥१०७। तत्प्रेरिताऽहं विस्मेराऽपश्यं प्रासादसम्पदम् । पुरा दृष्टामिवाराद्धामिव निर्मापितामिव ।।१०८॥ तद्गर्भगृहगर्भस्थं वज्ररत्नविनिर्मितम् । तिरस्कुर्वाणमुद्दीप्रतेजसा दीपदीधितीः ।।१०९।। अचिंतं दिव्यकुसुमैर्हरिचन्दनचर्चितम् । बिम्बमालोकयं श्रीमन्महावीरजिनेशितुः ॥११०॥ तत्तातकल्पमालोक्य पूर्वाभीष्टस्य कस्यचित् । स्मरन्तीवोल्लसद्बाष्पगद्गदा प्राणमं तदा ॥१११॥ स्वसंवेद्यमथानन्दशोकमिश्रं दशान्तरम् । तद्वक्त्रसंसजन्नेत्राऽनुभवन्ती चिरं स्थिता ।।११२॥ सखीभिश्चार्थिताऽम्भोधिं द्रष्टुं प्राकारकुट्टिमे । आरुह्य तस्य पश्यन्ती वीचिवाचालितं तलम् ॥११३॥ नौनिविष्टं तदासीननिद्रानिःसहनाविकम् । गृहीत्वा चामरच्छत्रैः परीतं परिचारकैः ॥११४॥ कुमारमेकमद्राक्षं त्र्यक्षनेत्रानला कुलम् । मनोभवमिवाम्भोधिजलदुर्गमुपागतम् ॥११५॥ तेनेव मन्मथेनाऽथ हृदि मे कृतमास्पदम् । व्यापुर्वपुस्ततो भावास्तद्भटा इव सात्त्विकाः ॥११६॥ तदा विदग्धां किं मुग्धां मुकुलां किं विकस्वराम् । लोलां कि निश्चलो तस्मिन् न जाने दृशमक्षिपम् ॥११७॥ कुमारः सोऽपि सोन्मादं साभिलाषं सविभ्रमम् । ससम्मदं समन्दाक्षं समदं मामुदैक्षत ।।११८॥ अथ तेन कृतादेशः सविभ्रमचलद्धृवा । एकः प्रणम्य निर्यामयुवा किञ्चिदुवाच माम् ॥११९॥ देवि ! सिंहलभूचन्द्रचन्द्रकेतुनृपात्मजः । असौ समरकेतुर्कीतन्त्रेण वशयन्नृपान् ॥१२०॥
___Jain Education International 2010_05