________________
( २८ )
तबिन्दुः
कोदय नथी. उपशमसमाकतवाळाने प्रदेशोदय तथा विपाकोदय नथी.
९७ अनंतपरमाणु स्कंधतु प्रतिबिंब पडी शके.
९८ गुणग्राही साह्यकारी विनयी सेवाकारी गंभीर एवा शिष्य तथा श्रावको दुर्लभछे. गुणग्राहीतुं स्वरूप बतावेछे. गुरू पासे सूत्रसिद्धांत श्रवण करी घणी प्रशंसा करे. कीर्ति करे पण गुरूना कोइक औदयिकभावना अवगुण देखी निंदा करे नहि. खेद तथा अप्रीति धारण करे नहीं. जो खेद धारण करे तो भक्ति तथा विनयगुणथी भ्रष्टथवाय शिष्य तथा श्रावकछे ते गुरूना गुणगवेषी होय ते कहे छे. गुरूमांहि एक उपकारनो गुण होय ते देखे पण विनय चूके नहीं. अवगुण दृष्टिमां लावे नहीं, तथा साह्यकारी एटले गुरूराजने अन्न पानादिक तथा वखपात्र आपवानी घणी चाहना होय तथा आपे. पोते गुरुनी साहाय्य करे. तेमां पोतानी फरजछे एम समजे. नमन अने वचने करी गुरूनुं वैयावच्च करे. तथा गुरूने शाता उपजावे. एवा श्रावक तथा शिष्य पंचमकाळे मळवा घणा दुर्लभ छे.
९९ शाता अशाता आत्माश्रितछे. अने शातावेदनीयजन्मसुख 'अने अशातावेदनीयजन्य दुःख ते पुद्गलाश्रितछे.
