________________
nannnnnnnn-A
तत्त्वविन्दुः २१९ जिनकल्पी ते भवम् मुक्ति पामे नहीं. एम श्रीकल्पभाष्यमा - तथा सारोद्धार रत्तिमांछे.
२२० नारकी जीव वेदनाथी एक गाउ उंचा उछ पम जीवाभि
गम सिद्धांतमां काछे...
२२१ सर्व वक्ताओ काययोगवडे शब्दद्रव्योने ग्रहण करेछे. वचन: योगथी शब्दद्रव्य, निसर्जन करेछे. तनुयोग विशेष मनोयोगः २.अने वचनयोग छे. काययोगवडे मनोद्रव्यतुं ग्रहण थायछे. काय योगवडे वक्ता शब्दद्रव्यनुं ग्रहण करेछे. अने, जे जे संरंभयो मूकछे ते वाचिकयोग जाणवो. तेमज मनोदव्यनुं ग्रहण तो काययोगथीछे पण जेवडे मनोद्रव्यने चिंतामा व्यापारयुक्त करेछे ते मानसिकयोग जाणवो. एम तनुयोग एकछे पण पूर्वोक्त उपाधिना भेदथी त्रण प्रकारे विभक्तछेपाटलाज भेद मात्रथी मानसिक अने वाचिक योगने भिन्न ठराव्या तो भोगापानने पण चतुर्थयोग तरीके केम स्थापन कर्यो
नहीं. समाधान जेम स्वाध्याय, परबोध, निश्चय वगेरे ... वाचिकयोगर्नु फल मित्र देखाय छे तथा धर्मध्यानादिक मननुं
फल भित्र देखायछे ते प्रमाणे पाणापानतुं भिन्न फल देखावं. नथी. तेथी तेने भिन्न कर्यो नथी.
