Shravako ane Shravikaona Pratikramano

Author(s): Hiralal R kapadia
Publisher: Muktikamal Jain Mohan Mala

Page 78

છે. ૨] ભાષા અને અર્થવિચાર ૬૩ તૃતીય ગાથામાં ભરૂચમાં મુનિસુવ્રત સ્વામી ના ચિત્યને ઉલેખ છે.
પ્રથમ ગાથાગત “મવારોને અર્થ પર નિપાત સમજી કરવાનો છે કેમકે નહિ તો આઠ કર્મને બદલે “કેમ આઠ થાય. પર નિપાતનું અન્ય ઉદાહરણ ઉવસગ્ગહર (ગા. ૧) પૂરું પાડે છે.
પ્રથમ ગાથાનો પૂર્વાર્ધ નદીના આદ્ય પદ્ય સાથે સરખાવાય તેસ છે. અહીં નદીના વિવરણ અનુસાર એને અર્થે વિચારવાથી નવું જાણવાનું મળે તેમ છે.
પ્રસ્તુત સત્ર અંગે ખરતરગચ્છીય પાઠ અમુક અંશે ભિન્ન છે.
(૧૨) કિંચિ-આ મ, પા. માં છે. એમાં “રામ' શબ્દ વાકથાલંકારાથે છે.
(૧૩) નમુ © શું-આ મ. પામ છે એને ઘણોખરે ભાગ એવાઈય (સત્ર ૬૦), રાયપાસેથુઈ જજ ( સૂત્ર ૧૦) અને પજજોસવણાકપ સત્ર ૧૫)માં જોવાય છે. આમ આ સૂત્ર આગમાં હેવાથી એની ભાષા અ. મા. કોઈ ગણે તે ના નહિ.
આ સત્રનો અર્થ લલિતવિસ્તારમાં વિસ્તારથી અપાય છેમેં એ ઉપરથી શ્રી હરિભદ્રસુરિ (પૃ ૧૬૪-૧૯૧માં કેટલીક માહિતી આપી છે.
(૧૪ જાવંતિ ચેઈયાઈ – આ મ. પા.માં છે.
(૧૫) જાંવત કે વિ સાહૂ– આ મ. પ.માં છે. આમાં લાવત શબ્દ વિભકિતના પ્રત્યય વિનાને છે.
૧. ભરૂચમાંનું પ્રાચીન “શકુનિકાવિહાર વાઘેલા કર્ણદેવ નૃપતિ સુધી હતા પરંતુ ગ્યાસુદ્દીન તઘલખના સમયમાં એનું મરદરૂપે પરિવર્તન કરાયું અને એ હાલની “જુમ્મા મરિજદ છે એમ કેટલાકનું કહેવું છે. જુઓ જૈ. સ. પ્ર. (વ ૨, ૫ ૧૮૭). આની ધ “શ્રી ધતિક્રમણસત્ર પ્રધ-ટીકા” (ભા ૧, પૃ ૨૮૯ માં છે.