________________
પાલીતાણા રાજ્યના પૂવ જે
૧૩ રાજા હમીર વગેરે તે સમયના મુખ્ય મુખ્ય દેશના દરેક રાજ–-રજવાડાઓને અન્ન પુરૂં પાડયું અને અઢાર કરોડ દ્રામ યાચકોને આપ્યા. અને તે પછી જગડુયે રાજ્યના માન સાથે શ્રી શત્રુંજયની યાત્રા કરી. આ પૂર્વ ઈતિહાસથી જેવાશે કે વિક્રમની શૈદમી સદીની શરૂઆત સુધીમાં જૈનસત્તાને યુગ ઝળકી રહ્યો હતો, એટલું જ નહિ પણ રાજ્યસત્તાના સંપૂર્ણ માન સાથે શ્રી શત્રુંજય તીર્થનો જેનો સ્વતંત્રતાપૂર્વક લાભ લેતા હતા. પાલીતાણું રાજ્યના પૂર્વજો–
પાલીતાણું રાજ્યના પૂર્વજો અત્યારસુધી મારવાડમાં લુણી નદી ઉપર આવેલા ખેરગઢ ગામમાં વસતા હતા. આપણે ઉપર જે • ગયા તેમ શાહબુદ્દીન ઘોરીયે કનેજને કબજે લીધે એટલે તેમાંથી બચેલા રાઠેડ શીવજી છેડા અંગત માણસોને એકઠા કરી ઈ. સ. ૧૨૧૨ માં બીકાનેર નજીક કેલુમદના સોલંકી રાજાના આશ્રયે રહ્યો. અહીં મારવાડના ફુલગઢ ગામ (કિલે કુલેરા)નો રાજા લાખો કુલણ ચડાઈ લઈ આવતાં શીવજી હાથ બતાવી તેને હાંકી કાઢ્યો. તે પછી શીવજી દ્વારકાની યાત્રાયે જતાં માર્ગમાં અણહીલપૂરનો મેમાન થયે. તે લાગ જોઈને લાખે ચઢાઈ કરી, પરંતુ તેમાં શીવજી તેની પૂંઠ પકડી મારવાડ પહોંચતા લાખાને માર્યો. અને ત્યાંથી આગળ વધી ખેરગઢના ગેહેલ સેજકજીને ઝેર કરી ત્યાં ઈ. સ. ૧૨૪૦ માં ગાદી નાખી.
આ તોફાનમાંથી નાસી છુટેલા ગોહેલ સેજકજીઈ. સ. ૧૨૪૦ (સં. ૧૨૯૬) માં પાંચાળ (સોરઠ) માં ઉતર્યા.
આ પ્રસંગે ગુજરાતના વાઘેલા નબળા પડવાથી સોરઠ જુનાગઢના રા” મહીપાળનીર સ્વતંત્ર રાજસત્તામાં હતું. તેણે
૧ કનોજના રાઠોડયે ખેરગઢ ઈ. સ. ૧૨૪૦ માં સર ક્યું હતું તેમ ટોડરાજસ્થાન જણાવે છે.
૨ ગહેલેના ઇતિહાસમાં સેજકજી ઈ.સ. ૧૨૬૦ માં ખેરગઢથી આવ્યાનું જણાવ્યું છે. પરંતુ જુનાગઢની ગાદીયે રામહીપાળ . સ. ૧૨૩૦ થી ૧૨૫૩ સુધી હતો. અને તેને કુંવર રા'ખેંગાર ૧૨૫૩ થી ૧૨૬૦ સુધી હતો. વળી ખેરગઢમાં રાઠેડો પણ ઈ. સ. ૧૨૪૦ માં આવી પહોંચ્યા હતાં. એ જોતાં સેજકજી ઈ. સ. ૧૨૪૦ પછી નજીકમાં જ સોરઠ તરફ આવ્યા હોય તે બનવાજોગ છે.
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com
