________________
જ.
રાવું માન તેમજ અહીં દ્રવ્યની ભૂખ ભાંગે તેવું કશું ન દેખવાથી તે ડુંગર ઉપર કશી પણ રંજાડ કર્યા વિનાનાઘેર તરફ ચાલ્યો ગયો.
મહમદના જવા પછી પણ વખતે વખત યાત્રિકના જુથ (સંઘ) એકત્ર મળીને યાત્રાને લાભ લેતાં જીનાલય બંધાવતાં અને વ્યવસ્થા સંભાળતા.
આ લાંબા ગાળામાં ચોતરફ અશાંતિ લુંટફાટ અને મારે તેની તલવાર જે સમય પસાર થતો હોવાથી માલને અવર જવર વણજારાઓ ચોકી પહેરાની સગવડ રાખીને કરતા, તે વખતે પણ જેને શ્રી શત્રુંજયની યાત્રાનો લાભ લેવાને મોટા સમૂહમાં એકઠા મળી આવ્યા કરતા. આ સંઘ (સમૂહ) પોતાની સાથે તંબુ, ચેકી પહેરાની સગવડ રાખતા. મુનિરાજે અને નિત્ય પૂજા માટે દેવમંદિર સાથે લેતા, આવનાર સંઘ યાત્રાને લાભલેવાની ખુશાલીમાં યાચકોને દાન દેતા અને શ્રીગિરિરાજ ઉપર રેકાએલા પૂજારીઓને ઇનામ આપી રાજી કરતા. તેથી તેનો લાભ લેવાને આસપાસથી રાંક-ઠીક, કેળી-ઠાકરડા, બાવા–અતીત વગેરે વર્ણ માન વિના
૧ મહમદ તુઘલખ સં ૧૪૦૩ માં આવ્યો હતો. જ્યારે સં. ૧૩૮૯ નો શ્રી દેવસરિન લેખ, શ્રી અષ્ટાપદજીના દેરાસર પાસેના ગેખમાં, સં. ૧૩૯૧ ને ભરત બાહુબળના વગેરે શીલાલેખે અત્યારે પણ વિદ્યમાન છે, એ બતાવે છે કે મહમદે શત્રુંજય ઉપર કશી રંજાડ કરી નહોતી. - ૨ સં. ૧૪૧૪ ના લેખ સાથે નવા આદીનાથના દેરાસરમાં દેવગુપ્તસૂરિ સ્થાપિત સમરાશાની મૂર્તિ તથા રાણું મહીપાળની મૂર્તિ, સં ૧૪૨૪ ના લેખવાળી અષ્ટાપદ પાસે શ્રાવકની મૂર્તિ, સં. ૧૪૩૦ ના જેઠ વદ ૪ના લેખવાળી મંત્રી તથા તેમની સ્ત્રીની દયસૂરિ સ્થાપીત રાયણુપગલા પાસેની મૂતિ, સં. ૧૪૩૧ ના લેખવાળી અષ્ટાપદમાં નેમીનાથની મૂતિ, સં. ૧૪૮૪ના લેખવાળી અમદાવાદના મુળુની મૂતિ અત્યારે પણ વિદ્યમાન છે, એ બતાવે છે કે પરમી સદીમાં શત્રુંજય ઉપર ચાલુ સો આવ્યા કર્યા હતા. અને તેમાં કેટલાકે નવા મંદિર અને મૂત્તિઓની પ્રતિષ્ઠા પણ કરી હતી.
૩ અતિત મુળ માળવામાંથી આવીને નજીકના ખેરવા (વીરપુર) ગામમાં રહેલા. ત્યાંથી કાશીભારથીયે પાલીતાણે આવી ધુળીયા બંડ પાસે મઠ બાંધ્યો
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com
