________________
श्रीउपदेशसाली- ५.
७२७ નાશ જે [ છે, અને ] સ્વપ્નવડે ને ભ્રાંતિવડે જણાયેલાને તે मला नया [छ.]" :-“ समवन्! [] अभ [ોય તો] સ્વપ્ન તથા જાગ્રની પેઠે સુષુપ્તિવાળામાં પ્રતીત ન થવાથી ચૈતન્યસ્વરૂપ પણ આગંતુક થયું, વા હું અચેતન२१३५वाको थयो." [ शुरु ४ छ:-" मेम] नथी. विद्यार, તેના અસંભવથી. જે [તું] ચૈતન્યસ્વરૂપને આગંતુક જુએ छ [तो ते विषे] विया२ ४२. [प्रभा ने युतिमा शस] અમે વા અન્ય અચૈતન્ય (મૂઢ) પણ તે [આગંતુકપણું] સે વર્ષવડે પણ યુકિતવડે કલ્પના કરવાને શક્તિમાન નથી. ર૩.
संहतत्वात्पारार्थ्यमनेकत्वान्नाशित्वं च न केनचिदुपपत्त्या बारयितुं शक्यं, अस्वार्थस्य स्वत:सिध्यभावादित्यवोचाम. चैतन्यस्वरूपस्य त्वात्मनः स्वतःसिद्धेरन्यानपेक्षितत्वं न केनचिद्वारयितुं शक्यम् , अव्यभिचारात्, ननु व्यभिचारोदर्शितो मया सुषुप्ते न पश्यामीति । न व्याहतत्वात्कथं व्याघात: पश्यतस्तव न पश्यामीति व्याहतं वचनं न हि किंचित्कदाचिद्भगवन् सुषुप्ते मया चैतन्यमन्यद्वा किंचिदृष्टं पश्यस्तर्हि सुषुप्ते त्वं यस्मादृष्टमेव प्रतिषेधसि न दृष्टिं या तव दृष्टिम्तच्चैतन्यमिति मयोक्तं यया त्वं विद्यमानया न किंचिदहमिति प्रतिषेधसि सा दृष्टिस्तञ्चतन्य तर्हि सर्वत्राव्यभि. चारात्कूटस्थनित्यत्वं सिद्धं स्वत एव न प्रमाणापेक्षम् ॥२४॥
મળીને કાર્ય કરનાર હોવાથી પરાર્થપણું અને અનેકપણાથી નાશ પામનારપણું કઈ પણ યુક્તિવડ નિવારણ કરવાનું શક્ય
