________________
- ૧૭
રાજાના સૈનિકોએ મને જોઈ અને ઊપાડીને રાજા પાસે લઈ ગયા અને મને અહીં લાવવામાં આવી.
મારું દિલ હંમેશા તમને જ ચાહતું હતું. તમારૂં તથા આ બાલકનું હંમેશાં સ્મરણ કરતી ઝુરી ઝુરીને દિવસે વિતાવતી હતી.
અહિંથી નાસી છૂટી તમારી પાસે આવવા ઘણા પ્રયાસ કરી જોયા પણ તેમાં સફળતા જ્યારે ના મળી, ત્યારે આ દાન આપવાની પ્રવૃત્તિ શરૂ કરી. મને ખાત્રી હતી કે તમે અહીં દાન લેવા જરૂર આવશે અને આપણે મેળાપ થશે.
આજના આ સુભગ દિવસે આપણું ત્રણેને મેળાપ થયું છે. તેથી હું મારા જીવનને ધન્ય માનું છું હવે અહીંથી નાસી છુટવા માટે તમે આ રને લઈને પુત્ર સહિત ઈષ્ટ સ્થાનમાં (બીજા રાજ્યમાં) જાવ અને રત્ન તથા પુત્રને મુકી આવે. પછી આપણે ત્યાં જઈશું. આજથી સાતમે દિવસે મધ્ય રાત્રિએ આ નગરની બહાર સમશાનમાં આવેલા ચંડીગૃહમાં હું કઈ પણ રીતે આવીશ માટે તે વખતે તમારે ત્યાં આવી જવું અને ત્યાંથી આપણે બંને નાસી છૂટીશું.
આ પ્રમાણે સંકેત કરીને રત્નોની દક્ષિણા લઈ બ્રાહ્મણ પિતાના પુત્ર સહિત રાજભવનમાંથી નીકળી બીજા રાજયમાં ગયો, અને અહિં પિતાના પુત્રને કેઈ સારા સ્થળે રાખ. વાની ગોઠવણ કરી બ્રાહ્મણ પાછો ફર્યો અને સંકેત કરેલા સ્થળે વખતસર આવી પહોંચ્યો.
અહીં રાણું કામલતાએ પોતાના પતિ રાજા મકરસં. ૨
