________________
૧૧૨ ખેડુતે નિખાલસતાથી પિતાની પરિસ્થિતી રજુ કરી અને પિતાની પાસે જે કાંઈ હતું તે ધરી દીધું પણ! ડોકટરે ઓછા પિસા લેવાને સ્પષ્ટ શબ્દોમાં ઈન્કાર કર્યો, અને પુરા પૈસા આપીશ તે જ દવા મળશે, પૈસા ન હોય તે દવાના પડીકા મુકીને રસ્તે પકડ. અહિં એ ધર્માદે કરવા બેઠા નથી એમ બધાને જે આપ્યા કરીએ તે દેવાળું કાઢવું પડે. ખેડુત કરગરીને આંખમાં આંસુ લાવી ડૉકટરને પગે પડી કહેવા લાગ્યું કે હે ડાકટરસાબ? આ ગરીબ માણસ ઉપર તે દયા કરો. બિમાર પડેલો મારો એકને એક દિકરો છે ઘરના ઘણા ઓસડ કર્યા પણ જ્યારે તાવ બીલકુલ ન ઉતર્યો ત્યારે બાજુના પાડોશીની સલાહથી તમારી પાસે દવા લેવા આવ્યો છું.
લકે કહે છે તમે ખુબ જ દયાળું છે અને ગરીબના બેલી છેસમાજના ભલા માટે ખુબ દાન કરે છે. તે શું તમે આટલી મારા પ્રત્યે લાગણી નહી દર્શાવે ! દાન તરીકે દવા પણ નહિ આપે.
- તમારી દવાના દાનથી મારા એકના એક પુત્રને જીવીત દાન મલશે. પ્રભુ તમારું ભલુ કરશે. વારંવાર કરગરતે ખેડુત ડોકટરને વિનવવા લાગ્યો. છતાં માણસાઈ પરવારી ચુકેલા, પિતાની પૂર્વ અવસ્થાને ભુલી ગયેલા આ ડૉકટરને હૈયામાં ગરીબ ખેડુત પ્રત્યે અંશમાત્ર પણ લાગણી પેદા થતી નથી છેવટે ડૉકટરે આઠ આના ઓછા લઈને પણ દવા નજ આપી. આંસુના ધોધ વહાવતે ગરીબ ખેડુત દવા લીધા વિના ભાંગેલા હૈયે પિતાના ગામ ભણી પાછા ફર્યો.
