________________
પs
ચુકી, ખરેખર! મોહના કારમાકતલખાનામાં પડેલા આત્માઓ કાંઈ પણ સારા કે નરસાને વિચાર કરતા નથી અને કેવલ પિતાની સ્વાર્થ વૃત્તિને જ જોવે છે.
મેહદશામાં પડેલા આત્માઓ એટલા બધા કુર બને છે કે તેઓ વિવેક કે વિચાર કરવામાં પણ અંધ બનીને ન કરવાનું કાર્ય પોતે કરી નાખે છે.
એવી રીતે પુત્રની ઉપર મોહાંધ બનેલી અને મુનિ ઉપર દ્વેષી બનેલી સહદેવીએ પિતાને મળેલી સત્તાનો સદુપયોગ કરવાના બદલે દુરૂપયોગ કર્યો અને રાણીએ સેવક દ્વારા રાજર્ષિ બનેલા પિતાના પતિને નગર બહાર કઢાવ્યા.
ભાંધ સહદેવીએ પોતાના પતિને સંયમ માર્ગે જતા અટકાવ્યા. વળી માસક્ષમણના પારણે ભીક્ષાર્થે ભ્રમણ કરતા મહામુનિને નગરીની બહાર કઢાવ્યા, છતાં તેનું કુર અને નિષ્ફર અંતર જરાપણુ દયાવંત ન બન્યું.
જ્યારે સુકેશલની ધાવમાતાના જાણવામાં આ વાત આવી ત્યારે રાણુ સહદેવીના દુષ્ટ કાર્યથી તેનું અંતર ચીરાઈ ગયું અને અતિશય રૂદન કરવા લાગી. પિતાની ધાવમાતાનું આકંદ જેઈને સુકેશલ રાજાએ પૂછ્યું કે તું કેમ રડે છે ?
ત્યારે ધેધમાર આંસુઓને વહાવતી ધાવમાતાએ કહ્યું કે હે રાજવી ! તારા પિતા કીર્તિધર મહારાજા જ્યારે તું બાલ્યાવસ્થામાં હતું, ત્યારે તને રાજ્ય ઉપર બેસાડીને તેઓએ સંયમ ગ્રહણ કર્યું હતું, તે મુનીશ્વર આજે વર્ષો બાદ નગરમાં માસક્ષમણને પારણે ભિક્ષા માટે પધારતા