________________
૧૦૮ પુત્ર કેઈ વખત માતાનું દુઃખ જોઈ તેમજ પોતાના પ્રત્યેની અપાર મમતા જોઈ એનું હૈયું ઘણી વખત રડી ઉઠતું. - “ગરીબી” એ કેવું અસહ્ય દુઃખ છે કે તેને અનુભવનાર જ -જાણી શકે છે કે આ પુત્ર પણ ગરીબીને સાક્ષાત અનુભવી રહ્યો હતે. આવેલી ગરીબીએ તેના હૈયાને કેતરી નાખ્યું હતું. મેટ્રીક સુધી તે માતાએ દળણા દળીને, લોકેના પાણી ભરીને, અને બીજા એવા નિર્દોષ કાર્યો કરીને પુત્રને ભણાવે.
પુત્રની ઈચ્છા હતી કે “હું ડૉકટર થાઉં” પણ ડેકટર થવાય શી રીતે?
મેટ્રીક સુધીનો અભ્યાસમાં થોડા ખર્ચથી ચાલતું પણ ડોકટરીના માટે કેલેજમાં ભણવાની ફી, પુસ્તક તથા હિસ્ટેલમાં રહેવાનું વિ. માટે ખર્ચ થાય, તે માતા ક્યાંથી કરી શકે ?
પછી પિતે કે સારા સજજન વેપારીને ત્યાં એકાઉન્ટ તથા ટાઈપનું કામ કરવા પાર્ટ ટાઈમ કરી રહ્યો. નેકરીને મળ પગાર કેલેજ ખર્ચમાં વાપરીને ભણવાનું ચાલુ કર્યું સંસ્થાઓ તથા ઉદાર ધમીજને પાસેથી સહાયતાપણ મળવા લાગી.
આવી પરિસ્થીતીમાં પણ મહેનત કરીને તેમજ સ્કેલરશીપ મેળવીને ડૉકટર બનવા માટેની છેલ્લી પરિક્ષા આપી અને સંતોષકારક પરીણામ આવ્યું. પિતાને ડૉકટર થવા માટે મને રથ પૂર્ણ થયો.
