________________
૮૨
હાશ હવે ઠંડક વળી એમ પુકારી ઉઠયું અને પિતાની સ્ત્રી અસતી નહિ પણ કલંક રહિત પણે સતી છે તેની ખાત્રી રાજાને આ પ્રસંગથી સ્પષ્ટપણે થઈ. અને પોતાની સ્ત્રી પ્રત્યે
અસ્થિર બનેલું મન સ્થિર બન્યું અને રાજાએ સતી પ્રત્યે દાખવેલા અગ્ય વર્તાવ બદલ ક્ષમા માંગી અને ત્યારપછી સુખપૂર્વક સાથે રહેવા લાગ્યા. કેટલેક કાળ વિત્યા પછી સિંહિકાની કુક્ષીને વિષે પુત્રને જન્મ થયે અને તેનું નામ સૌદાસ પાડયું.
પુત્રને જન્મ થયા બાદ નઘુષ રાજાએ સંસારમાં જરા પણ વિલંબ ન કરતાં તુરત જ સિદ્ધિપદની સાધના માટે ભાગવતી દીક્ષા અંગીકાર કરી.
પૂર્વકાળના આત્માઓ ગૃહસ્થપણામાં પોતાના ઉપરની જ્યાં સુધી જવાબદારી હોય ત્યાં સુધી તેને અનુસરતા. અને જ્યાં જવાબદારી સંભાળનાર મલી જાય કે તરત જ ગૃહસ્થપણાને ત્યાગ કરી સંયમના પંથે પ્રયાણ કરતા.
જયારે આજે તો છોકરાને ઘેર છોકરા હોય, છેકરાની પાસે બાપની કશીએ કિંમત ન હોય, તેજ ઘરમાં હડધૂત થતે હેય, તેય મારું મારું કરીને માથું ફેડ હેય છતાંય સંયમને માર્ગ રવીકારવાની ભાવના પણ ન થાય ત્યારે કહેવું પડશે કે આત્માની હજુ પણ અધોગતિ છે. તે વખતના રાજાએ પણ સમજતા કે જે હું દીક્ષા અંગીકાર નહિ કરે તે જરૂર મારા માટે નરકના અપાર દુખને ડુંગર ખડકાશે, અને અનેક પ્રકારની વેદનાઓ ભેગવવી
