________________
રડતી સ્ત્રીએ તરત જવાબ આપ્યો કે મારી સાસુને સ્વભાવ બહુજ ખરાબ છે. તેથી તે મારા પર બહુ ગુસ્સે થશે અને મને ઘરમાં પગ મુકવા નહિ દે. અને ખાવા પણ આપશે નહિ. તેથી. મને દુઃખ થાય છે અને રડવું આવે છે.
પુરેહતે દયા લાવીને તુરત તેણીને બે ઘડાની કિંમતના પૈસા તે સ્ત્રીને આપી દીધા. ત્યાર પછી પેલી ગોવાલણને પૂછ્યું કે–બહેન તારૂ આટલું બધું નુકશાન થયું છે. છતાં તું તે કંઈ રડતીવા. અને ઉપરથી મોં મલકાવી હસી રહી છે તેનું શું કારણ છે? - - ગોવાલણ કામલતાએ જવાબ આપે કે હે ભાઈ! સાંભળો. “જેમ બહુ સારું છે તે ઋણ નથી” તેમ અતિ દુખ છે તે દુઃખ નથી. તેથી મારું હૃદય વજીના જેવું કઠેર થઈ ગયું છે માટે હું રડતી નથી. :
પુરે હીતે કહ્યું કે હે બહેન ! તારા ઉપર એવા ક્યા દુઃખ પડયા કે તેથી તું. આવા શબ્દો બોલી રહી છે, જે તને કેઈ હરકત ન હોય તે કહે જેથી તને કંઈ ઉપયોગી થઈ પડું.
પુરેહિતના અતિશય લાગણું ભર્યા આગ્રહથી ગોવાલણે પિતાના જીવનની બનેલી સઘળી હકીકત કહી સંભળાવી.
ગોવાલણની વાત સાંભળી તેને ખાત્રી થઈ ચૂકી કે આજ મારી માતા છે. તે તે તુરત જ પગમાં પડો.
સ્ત્રીએ કહ્યું કે અરે પુરોહીત આ શું કરે છે !
માતા આ પુરોહીત નથી પણ તમારો પુત્રવેદવિચક્ષણ પોતે જ છે.
