Sannyas Diksha Pratibandhak Nibandhna Musadda Uper Vichar Karva Nimayeli Samitinu Nivedan

Author(s): Sanyas Diksha Pratibandhak Samiti
Publisher: Sanyas Diksha Pratibandhak Samiti

Page 51

84
वाथी दीक्षा आपवाना सिद्धांतमां कई फेर थतो नथी. सिद्धांत तो वास्तविक रीते जेने खरेखर वैराग्य उत्पन्न थयो होय तेनेज दीक्षा आपवानो अने तेणेज ते लेवानो छे. वैराग्य एटले शुं ते समजी शके नहीं एवा १२ के १४ वर्षना बाळकने तेना माबाप के वालीनी संमति लई दीक्षा आपवाथी एवा बाळकमां खरेखर वैराग्य उत्पन्न थयो छे एम कही काय नहीं; अने एवी रीते आपेली दीक्षा सशास्त्र पण गणी शकाय नहीं वैराग्य उत्पन्न थयो छे के नहीं ए तो दीक्षा लेनार पोते सोळ वर्षांनी उम्मर पछी पोतानी मेळे संमति आपना लायक थाय त्यारे ते पोते जे कहे ते उपरथीज जाणी शकाय. दीक्षा कई उमरे लई शकाय ते बाबतमां समयने अनुसरीने फेरफार करवायी धर्म संबंधी मूळ सिद्धांतमां कांई फेरफार थतो नथी.
६२. आवी गौण बाबतमां शास्त्रमां ठरावेली यत्तामां फेरफार कर्याना आज सुधीमां जैन धर्ममां पण घणा दाखला बनेला छे ते पैकी थोडा अत्रे उदाहरण तरीके जणावीए छीए. ( १ ) महावीर स्वामीना पहेला थयेला तीर्थंकर श्री पार्श्वनाथ जेमनी साधु थवानी इच्छा होय तेमने चार महावतोनी प्रतिज्ञा साथे दीक्षा आपता; पण तेमनी पछीना महावीर स्वामीए चारने बदले पांच महावतोनी प्रतिज्ञा साथे दीक्षा आपवानो फेरफार कर्यो हतो. पहेलां अपरिग्रहमां ब्रह्मचर्यनो समावेश थतो हतो पण महावीर स्वामीर तेमांथी ब्रह्मचर्यने दुं पाडी पांचमुं व्रत ठराव्यु हतुं. ( २ ) पार्श्वनाथ स्वामीना वखतमां साधुओ गमे तेवा रंग बेरंगवाळा वस्त्रो पहेरता हता तेमां फेरफार करीने महावीरे सफेद वस्त्र पहेरखानुं ठरायुं हतुं. ( ३ ) पण सफेद कपडांवाळा गोरजी विगेरे हलका गणाता यतिओथी शुद्ध यतिओने भिन्न देखाडवाने सत्तरमा सैकामां संवेगी साधुओए पीळां कपडा पहेरवानुं दाखल कर्तुं हतुं. ( ४ ) प्रथमथी चालता आवेला सख्त नियमोमां केटलाक फेरफार करी १४ मा सैकामां साधु साध्वीओ माटे केटलीक विशेष सवलतो करी आपी हती, जेमके साधु वस्त्रनी पोटलीओ राखी शके, घी दुध विगेरे खाई शके, कपडा धोई शके, फळ अने शाक लई शके, साध्वीर आणेलो खोराक साधु वापरी शके अने श्रावकोने खुशी करवा तेमनी साथै बेसीने प्रतिक्रमण पण करी शके. एज प्रमाणे साध्वीओए आणेलो आहार साधुए वापस्वानी प्रथम छूट गई हती ते पाछळथी रद्द थई हती अने हवे साध्वीओए आलो आहार साधु वापरता नथी. ( ५ ) वीर संवत १९१४ सुधी साधुओ जंगल - मांज रहेता अने त्यार पछी वस्तीमां आवी मंदीरमां वसवाट करवा लाग्या, अने धीरे धीरे मंदीरोना वहिवटनी जंजाळमां पडवाथी चारित्रमां शिथिल थवा लाग्या त्यारे मंदीरोमा रहेवानुं तेमणे बंध करी अपाशरामांज रहेवानुं ठराववामां आव्युं ( ६ ) तेवीसमा तीर्थकरना साधुओ ज्यारे पाप लाभ्युं होय त्यारेज प्रतिक्रमण करता तेमां सुधारो करीने ते पीना तीर्थंकर श्री महावीर एम ठरायुं हतुं के साधुने पाप लाग् होय के न लाग्यं होय तो पण तेमणे सवार सांज नियमित प्रतिक्रमण कर जोईर. ( ७ ) प्रथम साधुओ अने श्रावको अलग अलग प्रतिक्रमण करता तेमां पाछळयी
गौण बाबतमां करेला फेर
फारोना उदाहरण,