________________
તો સર્વ મદ કરવાથી પ્રાણીઓ સકળ ગુણહીન કેમ ન થાય? અપિતુ થાય જ. ૩૦૩. जे मुद्धजणं परिवंचयंति, बहु-अलिय-कूड-कवडेहिं । अमरनरसिवसुहाणं, अप्पा वि हु वंचिओ तेहिं ॥३०४ ॥
જે અસત્ય વચન રચનાયુક્ત બહુ કૂડકપટ કેળવીને મુગ્ધજનોને ઠગે છે તેઓ સુરનર અને મોક્ષસુખથી પોતાના આત્માને પણ વંચે-ગે છે એમ ચોક્કસ સમજવું. આ ઉપરથી સત્યસરળની જ સિદ્ધિ થાય છે એ વાત પુરવાર થાય છે. ૩૦૪. जइ वणिसुआइ दुक्खं, लद्धं इक्कसि कयाइ मायाए । तो ताण को विवागं, जाणइ जे माइणो निच्चं ॥३०५ ॥ ' એક વાર માયા-કપટ કરવાથી જો વણિક પુત્રી દુઃખ પામી તો જે સદાય માયા-પ્રપંચ કર્યા કરે છે તેમને કેવું ફળ થશે તે કોણ જાણે છે ? ૩૦૫. को लोभेण न निहओ, कस्स न रमणीहिं भोलियं हिययं। को मच्चुणा न गसिओ, को गिद्धो नेव विसएसु ॥३०६॥
લોભથી કોણ હણાયું નથી ? સ્ત્રીઓએ કોનું હૃદય ભોળવ્યું નથી? મૃત્યુએ કોનો અંત કર્યો નથી? અને વિષયસુખમાં કોણ વૃદ્ધ બન્યુ નથી૩૦૬. पियविरहाओ न दुसहं, दारिद्दाउ परं दुहं नत्थि । लोभ समो न कसाओ, मरण समा आवंई नस्थि ॥३०७॥
श्री पुष्पमाला प्रकरण
