Paumappahasami Cariyam

Author(s): Devsuri, Rupendrakumar Pagariya
Publisher: L D Indology Ahmedabad

Page 498

४६९
कुरुचंद्रकहा
कुसुमलया नामेणं, सा कन्ना तेण सरियमंतेण ।। आवसिया वि कह वि हु जंपइ मूयत्तदोसेण ।। १०३३ ।। गाढतरं उवउत्ते तम्मि कुमारे चिरेण सा कन्ना ।। परिजंपिउं पवत्ता, तत्तो पुच्छइ इमं कुमरो ।। १०३४ ।। हे परमेसरि ! सव्वं मुंचसु अन्नं कहेसु किं कज्जं ॥ कालविलंबो जाओ अह पत्तगया भणइ देवी ।। १०३५ ।। मूयं मए वियाणिय पत्तं गंतूण तयणु हिमवंते ।। आणित्तु पवरमोसहिमिमाए मूयत्तणं हरियं ॥ १०३६ ।। तत्तो कालविलंबो, मज्झ वि जाउ त्ति राय-पच्चक्खं ।। इच्चाइ सायंती, कुमरेण विसज्जिया देवी ।। १०३७ ॥ तं दिणमारंभित्ता, कुसुमलया जंपिउं समारद्धा ।। तेणेव कुमारेणं, रत्ना परिणाविया तत्तो ।। १०३८ ॥ नीईण चउक्केण व दइयाणं संजुओ चउक्केणं ॥ कमसो रायंगरुहो चलिओ पत्तो य नियनयरं ।। १०३९ ।। वच्चंतु जत्थ तत्थ व होति महग्घा गुणेहिं सप्पुरिसा ।। दूरं गया वि घेप्पंति जं गया कणयकोडीहिं ।। १०४० ।। इय पुरजणसंवायं, सो निसुणंतो पियाहिसंजुत्तो ।। हरिचंदेणं नयरे, पवेसिओ सिंधुरारूढो ॥ १०४१ ।। एत्थं तरम्मि तत्थ य उन्नामिय सरल कंठनालेहिं ।। फुरिओ दुंदुहिसद्दो, अणुगमिओ नीलकंठेहिं ।। १०४२ ।। चारणमुणिगणसहिओ, विज्जाहरसुरवरेहिं परियरिओ॥ तो तत्थ मुणी पत्तो तएण जइसेहरो नाम ।। १०४३ ।। सुरविहियकणयपंकयमासिणो जलहिगहिरसंरावो । वागरइ धम्मतत्तं, स सुरासुर-मणुय-पच्चक्खं ।। १०४४ ।। जो मनइ विसयसुहं, असुहविवागं पि परमसुहरूवं ।। सो मन्नइ हिमसिसिरं, चंदणतरुसंभवं जलणं ।। १०४५ ॥