Parmatma Darshan

Author(s): Buddhisagar
Publisher: Adhyatma Gyan Prasarak Mandal

Page 389

( ३७८ )
मावाद निराकरण.
केवलज्ञाने आतमा, व्यापक सहुमां जोय; स्वपर प्रकाशक आतमा, प्रदीप पेठे होय. तिमिरारि प्रगटे तदा, तमनो शो छे भार; ज्ञानदीपक उद्योतथी रहे नदि अंधकार. अद्वैत स्वरूपी आतमा, जडथी भिन्न विचार; द्वैतपणुं पण तेहमां. एक अनेकाधार.
सुंर कोनाथकी, कोनापर ममभाव; मृगजलोपम वस्तुमां, शो ममतानो दाव
.
२५७
अक्षररूपे आतमा, अनक्षर गुणवान; आत्माऽसय प्रदेशमां, स्थिरता शुद्ध वखाण. २६०
नहीं मारु जड वस्तुमां, राचं शुं संसार; शाथी शाने माटे में, लीधो मही अवतार.
२५८
भास्यो आपोआपमां, टक्युं महा अज्ञान; अपूर्व वीर्यज उल्लस्युं, यदा थयुं निज मान. २६१ जड इन्द्रियो शुं करे, तेनाथी हुं भिन्न; जडस्वरूपे तेह छे, क्षणिक नाशी दीन. मन वाणी मारां नहीं, जडनुं छे ते काज; तेनी संगे राचतां, नहीं रहे मुज लाज.
२५९
१६२
२६३
२६४
२६५