________________
૯૦૦ : ઉપાધિઓને ઓછી કરે ! :
કઈ સંબંધ બાંધવા નહિ, સંબંધે એમની વગેરે ધાંધલ કરે છે તે કેવળ અજ્ઞાન છે. મેળે આપોઆપ બંધાતા હોય તે જુદી વાત આપણે બેસી રહીએ તો પણ કામ તો સામું છે, પણ ચાહીને કશી ઉપાધિ વહોરવી નહિં આવીને ઉભું જ રહેવાનું છે, જે કામ આવે એવું જ્ઞાની લોકો કહે છે.
તેજ કરવાનું હોય, કામ ઉભું કરવાનું ન - સંખે છે પ્રારબ્ધના બળે થાય છે. તેવા હોય, નેકરી જાય તે બેકારી ટાળવાનું કામ સંબંધે જ્ઞાની તથા અજ્ઞાની સહુને થાય છે. ઉભું જ થાય છે. અને તે વખતે નોકરી શોધવાનું પણ જ્ઞાની કદી પિતાની મેળે સંબંધ બાંધ- કામ ન કરે તેવું કઈ ડાહ્યો માણસ કહેતે વાની લપમાં પડતું નથી. કયા સંબંધથી નથી. ડાહ્યા માણસ એવું કહે છે કે જે કાળે કેટલું સુખ થશે? અને કેટલું દુ:ખ થશે ? જે નોકરી ધંધો હોય તેને સાચી રીતે એનો અડસટ અગાઉથી ભાગ્યે જ નીકળી ચલાવીને તે દ્વારા આનંદ મેળવ, એને શકે છે, માણસ તે સુખનું અનુમાન કરીને છોડીને બીજા કામધંધામાં વધુ આનંદ આવશે જ સબંધો બાંધે છે, પણ અનુમાને તે એવું અનુમાન ન કરવું. ભારતીય ફિલસૂફી અનેક વખત ખેટાં પડે છે.
કહે છે કે આનંદને બાહા પદાર્થો સાથે મેહ ભ્રમણા અને આત્મવંચના
સંબંધ નથી. આનંદ આપણા મનની એકા
ગ્રતામાંથી પેદા થાય છે. મેટી ખુરશીથી ચીનની સાથે આપણે ભાઈ ભાઈ કરી
અગર થોડા પૈસાથી આનંદની માત્રા વધે છે સંબંધ બાંધવા દેડયા. અનુમાન સુખનું જ
એવું ભારતની ફિલસૂફી માનતી નથી. અનુકરેલું પણ કોથળીમાંથી કાંઈક બીજુ જ નીકળ્યું !
ભવ પણ આ સત્ય ઉચ્ચારે છે. પદાર્થોનું આપણે એ દેટ જે ન મૂકી હેત, તે પણ
વળગણ જેટલું વધારે હોય છે, તેટલું દુઃખ બનવાનું હતું તે તે બનત જપરંતુ આપણે
વધારે હોય છે. એટલા માટે વધુ અને વધુ ને આટલે આઘાત ન લાગત. ચીનને ભાઈ
પદાર્થો મેળવવામાં આવરદા ન ખરચી નાખવો, ભાઈ કરી ભેટવા દોડયા તે આપણી ભારતીય
પણ વધુ અને વધુ એકાગ્રતા મેળવવામાં ફિલસૂફીની વિરૂદ્ધ હતું. આપણું ફીલસૂફીમાં . કહ્યું છે કે, વણમાગી ઉપાધિ વહેરવી તેનું
આવરદા ખચ એવું ભારતના સાધુસંતો
કહ્યા કરે છે. નામ જ અજ્ઞાન. આપણી ફિલસૂફીમાં કહ્યું છે કે સંબંધ અદ્રષ્ટ પ્રારબ્ધના વેગથી જે ઉપિધ એ વહેરવા ન નીકળવું બંધાય તે ભેગવી છૂટવા. માતા, પિતા, ભાઈ, બહેન, પુત્ર, પુત્રી, પતિ, પત્ની, એ
પદાર્થોને મેહ આપણને જન્મજન્માંબધુ શોધવા જવા જેવું નથી “હિદી ચીની તર હોવાથી એ મેહ એક ભવે તે ભાઈ ભાઈ હોય તે શોધવા શા સારૂ નીકળી નથી, પણ ક્રમે ક્રમે અનેક ભવે છુટે છે, પડયા ? મેહે ભ્રમણું, જૂઠ, આમવંચના એ મહ વધારવા એ પુરૂષાથ નથી. મેહ બધું એક જ છે.
ઘટાડે એ પુરૂષાર્થ છે. આ પુરૂષાર્થ
જે કર્યા કરીએ તે બે, ચાર, પાંચ કે પંદર લાભ તથા ગેરલાભો ગાનુસાર
ભવે નિર્મોહી બનીએ. એટલા માટે ભારતીય આવે છે.
તત્ત્વદર્શન કહે છે કે જે શરીર રૂપી ઉપાધિ પ્રવૃત્તિ તે મળી જ રહે છે. પ્રવૃત્તિને આપણને મળી છે, તેને ઉપયોગ વધુ ઉપશોધવા કેઈ ડાહ્યા માણસે કદી નીકળવું ન ધિઓ ગાંઠે બાંધવા માટે ન કર ઘટે પણ જોઈએ. લાભ અને ગેરલા એમના ગા- આવેલી ઉપાધિઓને ભોગવીને ચઢી ગયેલાં નુસાર આવતા જતા રહે છે. જે કેટલાક ત્રાણુ અદા કરવા માટે કરે ઘટે. વહેવાર માણસ પ્રવૃત્તિ કરે કમગી બને, વગેરે ધમ પણ શું કહે છે? ડાહ્યા માણસની પ્રવૃત્તિ
