Book Title: Kalyan 1958 05 Ank 03 Author(s): Somchand D Shah Publisher: Kalyan Prakashan Mandir View full book textPage 3
________________ એ દેટ જોઈને ચકોર ગણાતે સમય મીઠું મીઠું મલકીને કહે છે....પાગલ ) * માનવી, જેની પાછળનું તારું જીવન બરબાદ કરીને શ્રમ કરી રહ્યો છે, તે વસ્તુ તારી આ કઈ કાળે હતી નહિં.છે નહિ અને હશે પણ નહિ. પરંતુ સમયના ગીતની કોને પડી છે? ધર્મ રસાતલ જતે હેય તે ભલે જાય....! અહિંસા ચુંથાઈ જતી હોય તે ભલે ચુંથાઈ જાય ! સત્ય પાતાળમાં પેસી જતું હોય તે ભલે પેસી જાય ! ઉદારતાને આવતી કાલે અંત આવતો હોય તે ભલે આજ આવે ! મારાં કપેલા સુખને હું કેમ છેડી શકું? માનવજાતની આ પણ પાગલામી કયારે પુરી થશે? કયારે એને સમજાશે કે તું દેડતે નથી..પણ ઘાણીના બેલ માફક માત્ર એકજ સ્થળે ઘુમી રહ્યો છે! માનવી કાળનું આ ગીત કયાંથી સમજે ? કે મનન માધુરી થા વિમર્શ મનુષ્યમાં રહેલી નિર્બળતાઓને લેક જેટલે તિરસ્કાર કરે છે, તેટલે તેનામાં , રહેલા બળ અને શક્યતાઓને આદર કરતા નથી. તેની જડતા પર જેવા જોરથી ઘા ! શ કરે છે, તેવા કે તેથી અડધા જોરથી પણ તેનામાં રહેલા ચૈતન્યને આદર કરતા નથી. ) કે મનુષ્યમાં દેખાતી ક્ષુદ્રતા જેટલી ખૂંચે છે, તેટલી તેનામાં રહેલી વિરાટતા પ્રત્યે પ્રેમ આ જ કરવાને લેશ માત્ર વિચાર કરતા નથી, મનુષ્યની સેતાનીયત લેકની નજરે તરત ચઢી A જાય છે, પરંતુ તેની દિવ્યતા તેમના ધ્યાન બહાર જ રહી જાય છે. દરેક વ્યક્તિમાં જડતા અને ચૈતન્ય બંને વસેલા છે, જડતા તેને અધોગતિ તરફ 9 આ ચે છે. ચૈતન્ય તેને ઉર્ધ્વગામી બનાવવા કેશિષ કરે છે. વ્યક્તિ માત્રના જીવનને આ છે X નિરંતરની ખેંચતાણ અનુભવવી પડે છે. જડતા છે કે ટાળી ટળી શકતી નથી, છતાં આ છે તેને ચૈતન્યને આધીન કરવી હોય તે તેમ કરી શકાય છે. આ હકીકતમાં મનુષ્યનાં A હળારનાં બીજ રહેલાં છે. પડવું સાહજિક છે, એ વાત માની લઈએ, તે પણ ચઢવું એ સાવ અસ્વાભાછે વિક નથી, એમ પણ માનવું પડશે. જડતાને જે ઉંચકીને પણ ચૈતન્ય-પંખેરૂ ગગનPage Navigation
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 ... 46
