Kalyan 1958 05 Ank 03

Author(s): Somchand D Shah
Publisher: Kalyan Prakashan Mandir

Page 2

0899999999999999999 કે જેને તમે સુખ માની રહ્યા છે. તે સુખ નથી. સુખને પડછા પણ નથી....અરે, એ કે pતે તમારા મનની માયા-મરિચિકા છે! /cપણ આ વાત કહેવાનીયે કેઈને પુરસદ નથી. * * 'અને કદાચ કોઈ કહે છે તે વિરાટ દેડમાં પિતાની જાતને હેમી રહેલે માનવી છે. એ તરફ ધ્યાન પણ આપતું નથી. જેને ધનની ફિકર છે. તે દૂરદૂર ધનના ઢગલા નિહાળે છે...અને જેમ જેમ તે જ છે. દેડને જાય છે તેમ તેમ તે ઢગલાઓ પણ દૂરના દર દેખાતા હોય છે! સત્તાના શરાબની પ્યાલી માટે ઝંખતે માનવી પિતાનું સર્વસ્વ નીચાવી નાંખીને છે. છે પણ તેને પ્રાપ્ત કરવા દેડતે હોય છે અને સત્તાના શરાબની રક્તરંગી પ્યાલી તેને કહે છે છે છે કે “મને કઈ પકડી શકતું નથી...કેઇના અધરની દાસી હું બની શકી નથી.” છે, પણ સત્તાના શરાબના આ શબ્દ માનવીને વધારે મીઠા લાગે છે અને તે પિતાના ? ને થાકની ઉપેક્ષા કરીને વધુ ને વધુ દેડવા મથી રહ્યો છે ! 1 શ વડે સંહાયજ્ઞ રચવામાં સુખ જોનારા કહેવાતા વૈજ્ઞાનિકો પણ કાળની એ છે . આલબેલ નથી સાંભળી શકતા કે વિનાશના અંગારા એક દિવસે તમને પણ ખાખ કરી છે નાંખશે! વિરાટ કુચ ચાલી રહી છે....અને એ કૂચમાં દેડનારાઓના પગ તળે અહિંસા, છે - સત્ય, પ્રેમ, ત્યાગ, ધર્મ અને ઉદારતા જેવા કે મળ પુલે ચગદાતાં હોવા છતાં માનવીના વા 2 પ્રાણમાં એ પુલનાં રૂદનની એકાદ રેખા પણ અથડાતી નથી. માનવી દડે છે... માત્ર દોડે છે ! એની દોડ કયાં જઈને અટકશે એની ખબર છે દેડનારાઓને ગઈકાલે નહેતી....આજ પણ નથી. છતાં માનવી કેડે છે. શાશ્વત સુખના સાધનને પગતળે પસી રહેલે માનવી આજ માત્ર દોડી રહ્યો છે ! આ અને માનવીની આ દેહ જોઈને કાળ હસી રહ્યો છે. કારણ કે કાળની ચકોર ની છે દષ્ટિ જોઈ રહી છે કે માનવી ખરેખર દેડતે જ નથી. તે જ્યાં ઉભો છે ત્યાંજ ભમી છે છે. ભમીને પાછો આવે છે! પણ કપેલા સુખ સામે મીટ માંડીને દેડી રહેલે માનવી કેઈના અટ્ટહાસ્ય છે. સાંભળવા એટલે સ્થિર નથી. માનવી માને છે કે મારી ઈચ્છાને તૃપ્ત કરવી એ મારૂં કર્તવ્ય છે. બીજાની આશાઓ ચગદઈ જતી હોય તે ભલે ચગદાઈ જાય...મારી આશા ને છે મારી તમન્ના મારે પુરી કરવાને શ્રમ કરવું જ જોઈએ. છે અને માનવી એટલા માટે દોડે છે...! 15 8515125555555555555551