________________
; ૧૬૦ : મધપુડો : મને નહિ બનાવાય, તમારું ખરૂં નામ આપો, ખબર નહોતા. છતાં કૈઈ પણ પ્રકારે છાપું મિસ્ટર ! આ કેસનું રાજ્ય છે.”
ખપાવવું હતું, એટલે ફેરીએ ભર બજારમાંથી પિલા ગૃહસ્થે વિચાર કરીÁ જવાબ બૂમ પાડતે નીકઃ ગામમાં વધી પડેલ આ લે ત્યારે લખે ગેવર્ધનરામ માધવ ઠગને ઉપદ્રવ, પ૧ જણ ગાયા” આવા સનરામ ત્રિપાઠી
સનાટી ભર્યા ખબર સાંભલી એક રાહદારીએ “હું, હવે બરાબર, ત્યારે પહેલાંથી જ
છાપુ ફેરીયા પાસેથી ખરીદવું પણ ઠગને લગતી કહેવું હતું ને?” પિલીએ ખુશ થઈ તે નામ
કઈ ખબર છાપામાં ન જઈ, આથી તે રાતે પિતાની ડાયરીમાં નેધી લીધું.
પળ થઈ ગયા. ત્યાં થોડે દૂર એજ ફેરી બાવન જણ ગાયા !
ફરી બૂમ પાડતે સંભળાવે ગામમાં વધી એ દિવસના વર્તમાનપત્રમાં કાંઈ સણસણતા પડેલે ઠગોને ઉપદ્રવ બાવન જણ ઠગયા.
દવે ૨ા ચે લાં કુલે (પૂત્ર ત્યાગી મુનિરાજોનાં વ્યાખ્યામાંથી વીણીને સંગ્રહીત કરેલાં)
સં. શ્રી રમણલાલ ભેગીલાલ પારેખ ખંભાત, સંતાનમાં સમ્યગ આચારે ન હોય તે જૈન સાધુ સાચી પેઢી ચાલુ રાખે છે. તેના કારણો શોધવાં અને દૂર કરવા પ્રયત્ન કરશે. કુળ અજવાળે છે; ગામ, નામ, કામને વર્ષો
સંપત્તિ આંખને આંજે છે. સદૂભાવ હેયાને. સુધી યાદ રખાવે છે. શ્રદ્ધાશીલ આત્મા કેઈનું અપવિત્ર નહિ કરે. ગંભીરતા ગુણ છે. ગૂઢતા દેવ છે. લાખ કામ છોડીને ધમ કરે.
જેને આત્મા ઉંઘે છે, તેના શરીરના વ્યાખ્યાન એટલે જ્ઞાન, દર્શન ચારિત્રની
ની વર્ષો ગણે, પણ જેને આત્મા જાગે છે, તેના આરાધનાનું પર્વ.
આત્માના વર્ષે ગણે. પહેરવામાં અને ઓઢવામાં અસંયમી સંગ કરતાં વિગ ઝડપી છે. આત્માઓ પિતાના સંયમને સાચવી શકતા નથી. વ્યાવહારિક કેળવણી ઝેર છે અને તેનું પાપથી મેળવેલી લ૯મી મેળવનારને વારણ ધાર્મિક સંસ્કાર છે.
અજ્ઞાન, લેભ અને કદાચહથી પાપ આત્મામાં રહેલી તાકાતને પ્રગટાવવા માટે બંધાય છે. માનવદેહ શરાણ છે.
હે પ્રભુ! અમારામાં રહેલા પશુભાવને દુનિયાનાં તમને જાણવા માટે સુદેવ કાઢીને, માનવભાવને પ્રગટાવ. જેથી દિવ્યભાવ સુગુરુ અને સુધર્મ એ ત્રણ તત્વે ચાવીરૂપ છે. તરફ અમે ડગ માંડીએ !
ધનના કારણે ધર્મના કાર્યો શિથિલ થયાં જગતની ખામીઓને કાઢવા માટે ગ્રાહુ નથી, પણ મનના કારણે થઈ રહ્યાં છે. લઈને ફરનાર, પોતાની ખામીઓને પ્રથમ વિચારે.
