________________
ક૯યાણ' ની ચાલુ ઐતિહાસિક વાત..,
ZIGYĘGIELAN
નદારે
લેખક: વૈદરાજ છે. મોહનલાલ ચુનીલાલ ધામી છે મહાગુજરાતના સુપ્રસિદ્ધ ઐતિહાસિક કથાલેખક ભાઈ શ્રી ધામીની નવી ઐતિહાસિક કથા
ક૯યાણ'ના વાચકે સમક્ષ રજી કરતાં આજે અમને આનંદ થાય છે. “ કલ્યાણ પ્રત્યેની મમતાથી ખીંચાઈને ભાઇ શ્રી ધામી દરમ હને લગભગ ૬ પેજ જેટલી કથા “ કલ્યાણુમાં આપશે. ભાઈ શ્રી ધામીની કલમ માટે અમારે કહેવાનું રહેતું નથી. તેમની કલમમાં અદભુત તાકાત ભરી છે. તેમની ભાષા મવાલી તથા સંસ્કાર-સભર છે. ત્યાગ, તપ, સંયમ અને સમભાવ તેમના પ્રત્યેક કથાપાત્રામાં જીવંત હોય છે. કથાના ક્ષેમને વિશુદ્ધ રીતે તેમજ ક્યાંયે ઐતિહાસિક દષ્ટિને અન્યાય ન થાય, તેની કાળજીપૂર્વક તેઓ બહેલાવે છે, આજ તેમની કલાને કસબ છે. આ અભુત કલાકાર ભાઈ શ્રી ધામીની વાર્તા સહુ કોઇ વાચકને રસપ્રદ
તથા ઉધક બનશે! પ્રકરણ ૧ લું:
પણ સુખની જ ભૂમિકારૂપ બની જતાં હોય છે અને
જ્યાં ધર્મ પ્રત્યે તિરસ્કાર છલતો હોય છે ત્યાં સુખની ભાગ્યનું વરદાન
ગમે તેટલી છોળે રમતી હોય, છતાં તે દુ:ખની જ દક્ષિણ ભારતના સુરમ્ય પર્વતમાળાએથી ભૂમિકા સરજે છે. શોભતા અને સદાય પ્રસન્ન ગંભીરભાવે વહેતી ગોદાવ
દેવશાલ નગરી, આસપાસના શતાધિક ગામની રીના ગીતવનિથી મુખરિત બનેલા પ્રદેશમાં દેવશાલ
કામધેનુ સમી હતી. નગરીમાં ભવ્ય અને સુંદર નગરી ઇન્દ્રની અલકા સમી શોભી રહી છે.
ગણાતી વીસ બજાર હતી; બાર ચોક હતા; અને દેવશાલ નગરીમાં રહેતા લોકો સર્વ વાતે સુખી ઉદ્યોગ, કારિગરી તથા કલાની અનેક સંસ્થાઓ હતી. અને સાધન સંપન્ન છે. જનતાનું આરોગ્ય જળવાતું
દેવશાલ નગરીના લોકો મોટે ભાગે ઉધોગપ્રિય હોય છે. કારણ કે ખાનપાન અને ઋતુને અનુકૂળ
હતા. હાથ કારીગરીની અનેક વસ્તુઓ નિર્માણ થતી રીતે જીવવાના નિયમ લેકે ના હૃદય સાથે વણાઈ
હતી. પરંતુ સારાયે ભારતવર્ષને આકર્ષે એવી પાંચ ગયા છે.
વસ્તુઓ દેવશાલ નગરીની જનતાએ જીવ માફક જે રાષ્ટ્રમાં, પ્રદેશમાં કે નગરીમાં અનીતિ હોય,
જાળવી રાખી હતી. અન્યાય હાય, અસદુવ્યવહાર હોય, સદાચાર અને સંયમને અભાવ હોય તે સ્થળે રહેતી જનતા પાસે
એ પાંચ વસ્તુમાં નૃત્ય અને સંગીતનું શિક્ષણ કદાચ કુબેરના ભંડાર ભર્યા હોય તે પણ ત્યાં દુઃખ, દેવશાલ નગરી જેવું સમગ્ર ભારતમાં કોઈ સ્થળે રણ, વેદના અને વ્યથાનાં અદહાસ્ય નાચતાં હોય અપાતું નહોતું. દેવશાલ નગરીમાં નૃત્ય અને સંગીત છે. ધનવાન અને નિર્ધન વચ્ચે સમભાવ હોતો નથી શાસ્ત્રના નિષ્ણાત હતા, ઘડવૈયા હતા અને સંજો એક બાજુ અમીરીને વિલાસ રંગે ચડ્યો હોય છે, પણ હતા. તે બીજી બાજુ ગરીબીનાં નિ:શ્વાસ ખળભળતા હોય છે. દેવશાલ નગરીની બીજી વસ્તુ વખણાતી હતી
દેવશાલ નગરીમાં જનતાને કોઈ પ્રકારને પરિતાપ મહાધંવીશું. આવી વીણું બનાવનારા કારીગરો હતો નહિં. લોકો સુખી હતા, સદાચારી હતા અને સારાયે ભારતમાં અન્ય કોઈ સ્થળે નહેતા. આથી ધર્મ પ્રત્યે અપૂર્વ શ્રદ્ધાવાળા હતા.
દેવશાલ નગરીમાં બનેલી વીણું સમગ્ર ભારતમાં પ્રચ- જ્યાં ધર્મ પ્રત્યે અપૂર્વ શ્રદ્ધા હોય છે ત્યાં દુ:ખ લિત બની હતી. આ
- . . . ત્રીજી વસ્તુ હતી-કૌશયના કમ્મરપદકનું નિમણ.
