Kalyan 1946 Ank 08

Author(s): Somchand D Shah
Publisher: Kalyan Prakashan Mandir

Page 9

પંડિત સુખલાલજીના “વહેમ મુક્તિ”ના લેખનું સવિસ્તર ખંડન
—શ્રી જિનભક્ત
.
જૈન સમાજમાં ચાલતાં અનેક છાપાઓમાં ‘જૈન’ નામનુ... એક પત્ર ચાલે છે. જેના પર્યુષણપના તાજેતરના શ્રાવણ વદી ૧૧ ને શુક્રવારના અંકમાં પંડિત સુખલાલજીએ - વ્હેમ મુક્તિ' એ મથાળા નીચે એક લેખ લખ્યો છે. જે લેખમાં પંડિતજીએ જૈનશાસનના શણગાર, ચૌદપૂર્વના જાણકાર અને -ભગવાન શાસનના પરમ ઉપાસક એવા ભદ્રબાહુ સ્વામી મહારાજની આડકતરી રીતે કારની હાંસી અને મશ્કરી કરી છે અને એમ ધ્વનિત કર્યું છે.
પંડિતજીની આ વાતના ઉપલક દૃષ્ટિએ કાઠી ઈન્કાર કરે નહિ; પણ હાલમાં જૈનસમાજમાં પર્યુષણ પર્વમાં જે ભાગ્યશાળીએ માસક્ષમણુ, સેાળ, અર્જુઈ કે અક્રમ વિગેરે પ્રભાવક તપશ્ચર્યા કરે છે તે પડિતજીની ષ્ટિએ, નથી તે પર્વની સાચી ઉજવણી કે નથી તે। પમાં થતા આત્માને સાચે વિકાસ. ને પંડિતજી એને અંશે પણ સાચી ઉજ
કે, પૂ. ભદ્રબાહુ સ્વામીજી, પૂ. હેમચંદ્રસૂરિજી મ.વણી કે આત્મવિકાસ માનતા હેત તે તેમના આખા લેખમાં કાઇપણ ઠેકાણે ઉપર।ક્ત તપસ્વી મહાત્મા
વિગેરે મહાસમર્થ જૈનાચાર્યાનાં, પૂનાં પ્રભુજીવનને અંગેનાં લખાણા જે ક્રાઇ જૈન માને છે તે મહા-એની અનુમેદના પણ હાત. વ્હેમી અને વેવલા છે. જ્યારે પેાતાની વાત જે માને તેજ સાચે વ્હેમથી મુકાએલા છે. ટુંકમાં આખા લેખમાં લેખકની લેખીની જડવાદને અનુસરતી માલુમ પડે છે અને અન્ય ચૈતન્યવાદના
ચણતરના ભુકે ભુક્કા કરનારી છે. જેનુ સવિસ્તર ખંડન અહિં આપણે વિચારીએ. પંડિતજી શરૂઆતમાં લખે છે કે, “ ધર્મ પવના સીધા અને સરળ અર્થ એટલો જ છે કે, જે માં ધ'ની સાચી એને કોઇ મરણના ભયથી ડરાવવા માગે તેય ડરે નહિ. એ તે કહે કેમે સૌ કાઇનુ ભલુ -નાંખ્યું છે, કોઈનું પણ ભૂંડું મેં વાંચ્યું નથી; કાઈના ખુરામાં હું ઉભા રહ્યો નથી અને કાઇનું ભલુ કરવાની તકને મે જતી કરી નથી; મારાથી અન્યા તેટલેા મેં ધમ કર્યાં છે, પણ
તેવું પાપ મેં ક્યુ” નથી, કે જે મને દુર્ગાતિમાં ઘસડી જાય ! મેં સૌને ક્ષમા આપી છે અને સૌની ક્ષમા મેં માગી લીધી છે ! આવી ખમવા–ખમાવવાની ભાવના હાય, આવા વિચાર હાય, આવી દશા હાય તે। અસમાધિ દૂર ભાગતી .
Y
સમજણુદ્વારા, હેાઈએ તે કરતાં કાંઈક સારી અને ચઢીઆતી ભૂમિકા’ પ્રાપ્ત કરવી.
""
વિશેષમાં, પ માં આજે જે અનુકંપાદાનને આઠે દિવસ 'બજારને તેમજ સંસારના તમામ પ્રવાહ વહી રહ્યો છે તેમજ દ્વારા ભાવીકા દ્વારાએ એક ઉંચામાં ઉંચી કાટીનું શુભ તત્ત્વ છે. તેની પણ વ્યવહારના ત્યાગ થઈ રહ્યો છે, કે જે પર્યુષણ પર્વ માં
પ્રશસા પ`ડિતજીએ પેાતાના આખા લેખમાં કાઇ કે, જે વસ્તુની ટીકામાં આપણે ઉતરતા હાઇએ તે પણ ઠેકાણે દર્શાવી નથી. ધ્યાનમાં રાખવું તેઇએ વસ્તુમાં સર્વ અંશ અશુભ જ હોય એવું એકાન્ત પ્રાયઃ હેતું નથી. એટલે કે, એમાં શુભ તત્ત્વ પણ હાઇ શકે છે. શુભાશુભ તત્ત્વમાં પેાતાનુ માનેલું અશુભ જ ગાયા કરવું અને શુભના ઉલ્લેખ સથા છેાડી દેવા એ કાઈ પણ સજ્જનને શેાભાસ્પદ નથી.
મને સમજણ પડતી નથી કૈં, પંડિતજીની
દૃષ્ટિએ સાચી સમજણ કે સાચા આત્મવિકાસ કાને કહેવાતા હશે? શું પતિજી સાચા આત્મવિકાસ
જૈનશાસનથી અનભિજ્ઞ . એવા જૈનેતર પંડિતાના યથેચ્છ ભાષણા કરાવવા દ્વારાએ માને છે? શું પડિતજી આઠે દહાડા ગમે તે ખાવાથી હું ગમે તે પીવાથી સાચા આત્મવિકાસ માને છે? હું શું પંડિતજી શંભુ મેળેા ભેગા કરી આત્મલક્ષ્યથી