Kalyan 1946 Ank 05

Author(s): Somchand D Shah
Publisher: Kalyan Prakashan Mandir

Page 7

૧૨૦ ]
બુઝાવી, ભ્રાતૃભાવની જયઘાષણા ગજાવી લે, ઐક્યનાં અમૃત ગટગટાવી લે.
શાસનના કણ ધારે। જાગા, પૂર્વ આપે તે શાસનને માટે મહા મેઘેરા અલિદાન અર્પણ ર્યાં છે, પ્રાણની જાજ્વલ્યમાન આહુતિ આપી છે, ત્યારે આજે આ વિવશતા અને અસ્વસ્થતા શી ? દેવ, આપ તે શાસનના પ્રભાવ અને ગૌરવશીલ મહાકુલટા છે. આપની નિર્ભયતા અને ભવ્યતા, શ્રમણુ સંસ્કારની સમૃદ્ધતા અને આત્મસમર્પણની શ્રેષ્ટતા જગતમાં અજોડ છે. ત્યારે આપ સમા ધર્મહિતચિંતકા
[ અષાડ,
હોવા છતાં શાસન આમ અરક્ષિત અને સિદાતુ કેમ ? ધર્મની, કટોકટીના સમયે આ કલહ અને પરસ્પરનાં વાગ્યુદ્ધો કેવાં ? -
કરમ ત્હારી ગતિ ન્યારી, બધાને તું નચાવે છે; ઘડીમાં તું હસાવે છે, ઘડીમાં તુ રડાવે છે. ન છુટયા ક પંજાથી, ભલા રાજા મહારાજા; અળી આગે થયા ખાક, કેઈ સાજા અને તાજા. -નચાવે નાચ દુનિયાના, ચેારાશી લાખના ચૌટે; નરક નિગેાદનાં દુઃખા, પલકમાં તે અપાવે છે. કામની છે અમ લીલા, બધાયે જ્યાં અન્યા ઢીલા; ખરેખર હીંચકા એ છે, નીચે ઉંચે ચઢાવે છે. -બનાવે શ્રી કદી પુરૂષ, કદી નાના કદી મેાટા; અહુરૂપી સ્વરૂપી એ, ગરવ સૌના ગળાવે છે. આશાનાં વાદળા ઘેર, નિરાશાયે ઘડી ફેરે; ક્રીડા આનંદ કરતાને, ઘડીમાં આંસુડા વેરે. શ્રીમતાને ધીમતા ના, મૂકાવે માન ને પાન, ભૂલાવી શાન ને ભાન, મનાવે મૂઢ અજ્ઞાન.
હવે કુસ’પના કાલિયનાગને અવશ્ય નાથવા પડશે, વેવલાવેડા અને દિલચારીને દૂર કરવી પડશે. નિઃસત્વતા અને નિર્માલ્યતાને હાંકી કાઢવી જોઇશે. જૈનમ ! સમાજની અવિભાજ્યતા સાચવવા જીવનનાં સાચાં તર્પણની ખૂબ જ આવશ્યકતા રહેશે.
શાસનદેવી આંસુભીની આંખે સાચા જૈનો શેાધી રહી છે.
કમના ખેલ
[ રાગ-ગઝલ
કર્યાં કેઈ રકના રકા, ખાવી કમના કા; જરી ખેામ ને મેદાન, સોને એ મુંઝવે છે. કરમના રંગના રેલા, પળે પળના જુદા ખેલા; સ્વજન ૫ખી તણેા મેળા, અને શાને મૂરખ ઘેલા. ઘડી ગજ પર ચઢાવે છે, ઘડી ચામર વીંજાવે છે; કરી એાલ ને કંગાલ, ઘડી ધ્રુજત લુંટાવે છે કમ મેાજા ફરી વળતાં, મધુચે માટીમાં મળશે; સ્વજન સ્નેહી અને પ્રિયતમ,
બધાંયે અગ્નિમાં મળશે.
ધરમની જ્યાત જ્યાં જાગે,
કરમની અધર ત્યાં ભાગે; કર્મ સત્તાની એડીને, ધરમ સત્તા છેડાવે છે. કરમની જડને કાપી,આતમન્ધિને પ્રગટાવા કહેલક્ષ્મણ શિશુ કીર્તિ, અનંતા સુખને પાવે.
શ્રી કીર્તિ,