________________
હાશ ! દુ:ખમાંથી છૂટયા
શ્રી પ્રદીપ.
[ આજની દુનિયામાં મૂડીવાદી માનસ વધતું જાય છે. શ્રીમાન વધે પણ શ્રીમંતાઈહદયની ઉદારતા જણાતી નથી. ભેગું કરવાની ખાતર દોડાદોડ કરનારા દરિદ્ર શ્રીમતે આજે છેક દુઃખી અને કંગાલ જીવન જીવી રહ્યા છે. જેને લેવું છે પણ દેવું નથી આવા મૂડીવાદી શ્રીમોને ધર્મ, સમાજ કે જાતભાઈને માટે કાંઈ પણ કરી છૂટવાની નિઃસ્વાર્થ ભાવના હૃદયના એક ખૂણામાં પણ જણાતી નથી. આવા જ એક કંગાલ શ્રીમંતનું સાચું શબ્દ, ચિત્ર, લેખક આ કથામાં રજુ કરે છે. ] .
અમારા ગામમાં લખેસરી ગણાતા રાવબહાદુર અમારી સગી આંખે જોયું કે, “લલ્લુભાઈ ધારી ધારશેઠ લલ્લુભાઈ ગઈ કાલે હાર્ટ ફેઈલથી અકસ્માત ણામાં નિષ્ફળ ગયા. રાવબહાદુર લલ્લ શેઠ જીવન ગુજરી ગયા. એમના મરણથી અમારા ગામમાં એક હારી ગયો. છેવટે એમને મરતાં પણ ન આવડયું.. મ્હોટું માણસ છું થયું, છતાં ગામમાં એમના અમારા ગામમાં લલ્લુ શેઠ પૈસેટકે સુખી ગણાતા, જવાથી કેઈનાં હૃદયમાં આઘાત કે દુઃખની લાગણી જાત કમાઈથી સારી જેવી મૂડી તેમણે એકઠી કરી ન હતી. લોક લાજે એમની સ્મશાન યાત્રામાં ગામે
હતી. અમારા ગામમાં કોઈ લખપતિ ન હતું. એટલે
એમનું માન પણ ઠીક જળવાતું. એમનો ધંધે ભાગ લીધો, પણ મેં ગામનું કોઈ માણસ એવું ન :
ધોધમાર ચાલતો. નસીબ એવું પાંસરું હતું કે, જ્યાં દીધું કે, જેને લલ્લુભાઈના અકાળ અવસાનથી ગામમાં હાથ નાંખે ત્યાં તેમના પાસા પોબાર પડતા, સ્નેહી પિતાનું માણસ ગયા જેટલું લાગ્યું હોય.
સંબંધિઓ કે નાત-જાતમાં લલ્લુભાઈ શેઠનો પડયો લલુભાઈના આલીશાન બંગલાઓ આજે શની બેલ હંમેશા ઝીલાતો હત; પણું લલ્લ શેઠ જીવ્યા બનીને ઉજજડ જેવા ઉભા છે. લલ્લુભાઈની ધારણા ત્યાંસુધી એમનાં હૈયામાં કયાંએ શાન્તિ, નિરાંત કે હતી કે, “આ બધું હું સાથે લઈ જઈશ.” પણ અમે જંપ મને જણાયાં નહિ.
શિક્ષકોની જાહેર ખબર
આમ બનવાનું શું કારણ? ધાર્મિક વિષયમાં રાજયિક, સામાજિક, ધાર્મિક અને આર્થિક જનતાની રૂચી ઘટવા લાગી, પગારો ઓછો મળવાને વાતાવરણ આજે ખૂબ જ વિષમ પરિસ્થિતિમાં મૂકા- અંગે જીવન જીવવામાં મુશ્કેલી લાગી, સ્થાન, માન એલું છે. આવા સમયે મનુષ્ય જીવન જીવવામાં અનેક પાન અને બહુમાન ઘટવા લાગ્યાં એટલે લાઈન ચેંજ હિાડમારીઓ અને મુંઝવણ ઉભી થાય છે. જૈન પાઠ કરી કઈ જુદા ક્ષેત્રોમાં શિક્ષકો ઉતરી ગયા. નવા શાળા વગેરેમાં શિક્ષપદે કામ કરતા શિક્ષકોની શિક્ષક થતા અટકી ગયા. દિવસે દિવસે અછત પડતી જાય છે અને એને અંગે
શિક્ષકોના અભાવે ઘણી જૈન પાઠશાળા બંધ જાહેર પત્રોમાં કે જેના પત્રોમાં રોજબરોજ જાહેર
થવાની તૈયારીમાં છે અને કેટલીક તો બંધ થઈ ગઈ ખબરનાં લખાણો આપણને વાંચવા મળે છે.
છે. શ્રી યશોવિજયજી જૈન સંસ્કૃત પાઠશાળા, શિક્ષકો એક સમય એવો હતો કે, ૨૫ થી ૩૦ રૂપી -
તૈયાર કરવા ઘણું વખતથી મહેનત કરતી આવે છે પગાર શિક્ષકને જે મળતું હોય તે ઘણે લેખાતો
અને હજુ પણ કરે છે પણ જ્યાં જનતાનો રૂચીભેદ અને કેાઈ જાxખ આપે તે અરજીઓ ઉપર અર
થયો હોય ત્યાં શું કરી શકે? જીઓ આવતી અને આજે તો એ સમય આવી પૂગ્યો કે, જાxખનાં લખાણો પેપરમાં ઉપરા ઉપરી જૈન સમાજના અગ્રેસરોએ આ સબંધિ ઘટતું છપાવા છતાં શિક્ષક અરજી કરવા રાજી નથી. કરવાની વહેલી તકે જરૂર છે નહિતર શિક્ષકો વિના ૬૦-૭૦ રૂપીઆનો પગાર લેવા પણ તૈયાર નથી; જૈન પાઠશાળાઓ બંધ કરવાનો વખત આવશે. .
