________________
આંખે અનુતાપનાં આંસુ શોભે ખરાં ? ઊઠો, સ્વસ્થ થાવ અને સંતોષનો શ્વાસ લો કે, મારી મજા પણ સારામાં પલટાઈ અને હું વિશ્વકલ્યાણનો જાણતા-અજાણતા વાહક બની શક્યો !'
આ મિલન જોનારની આંખ આંસુથી ઊભરાઈ ઊઠી. અપકારી પોતાના અપરાધનો એકરાર કરી રહ્યો હતો, જ્યારે તપસ્વી અપરાધીને અપરાધી માનવાનો ઇન્કાર કરીને, એને જ ઉપકારીમાં ખપાવી રહ્યા હતા! તપસ્વીના આ આશ્વાસનબોલ તો ઉપરથી રાજવીના પશ્ચાત્તાપના પાવકને વધુ પ્રચંડ બનાવી ગયા. રાજવીનું દિલ પશ્ચાત્તાપની આગથી ભડ ભડ થતું જલી ઊઠ્યું. એમણે તપસ્વીના પગને આંસુથી અભિષેકીને ગદ્ગદ્ સ્વરે કહ્યું :
‘તપસ્વીજી ! જ્યાં સુધી આપ મને માફી નહિ આપો, ત્યાં સુધી મારા અંતરની આગ ઠરશે નહિ અને જ્યાં સુધી આપ આગામી પારણા માટેની મારી વિનંતી નહિ સ્વીકારો, ત્યાં સુધી ઠરેલી આગની રાખમાંથી પ્રસન્નતાનાં પોયણાં ખીલી નહિ શકે! માટે મારી આ બે વિનંતીઓ આપે માન્ય રાખવી જ પડશે. એક માફી આપવાની ને બીજી મારા આંગણે પારણું કરવાની !'
રાજવી સુમંગલની કાકલૂદી જોઈને તપસ્વી ક્ષેનકનું દિલ દ્રવી ઊઠ્યું. એમણે રાજવીની બંને વિનંતીનો સહર્ષ સ્વીકાર કર્યો. કર્તવ્ય અદા થયાનો સંતોષ અનુભવતાં બંને છૂટા પડ્યા.
9
કેટલાંક નિર્માણ અવશ્યભાવિ હોય છે. માટે જ અવશ્યભાવિ એ લેખ પર મેખ મારવાની માનવીની વૃત્તિપ્રવૃત્તિ સફળ બની શકતી નથી. રાજવી સુમંગલે સ્પેનકતપસ્વી સાથેના વેરને વિસર્જવા ક્ષમાની આપ-લે કરીને
જૈનશાસનના જ્યોતિર્ધરો ભાગ-૧ | g
