________________
દિગંબર કુમુદચંદ્ર પર જો શ્રી દેવસૂરિજી મહારાજે વિજય ન જ મેળવ્યો હોત, તો ક્યો શ્વેતાંબર શ્રમણ કટિવસ્ત્ર ધારણ કરી શક્યો હોત? | વિક્રમની બારમી સદીમાં વાદી-પ્રભાવક તરીકે વિશિષ્ટ- , વિરલ સ્થાન-માન પામી જનારા એ શ્રી વાદીદેવસૂરિજીનો જ એ અપ્રતિહત પ્રભાવ ગણાય કે, આજે એકવીસમી સદી સુધી પણ શ્વેતાંબરોનો અણનમ વિજયધ્વજ ગગને લહેરાતો જ રહ્યો છે. ઇતિહાસમાં ઊંડા ઊતરીશું, તો એવો સ્પષ્ટ ખ્યાલ આવી ગયા વિના નહિ જ રહે કે, શ્રી વાદીદેવસૂરિજી મહારાજ દ્વારા ગુજરાતની ધરતી પર પ્રતિષ્ઠિત શ્વેતાંબરોના એ વિજયધ્વજના પાયા એટલા બધા પોલાદી છે કે, આગામી કેટલીય સદીઓ સુધી એ પાયાની કાંકરીય ખરશે નહિ કે કોઈ તેને ખેરવી નહીં શકે.
એ યુગમાં ગુજરાતમાં સિદ્ધરાજ જયસિંહના શાસનકાળમાં દિગંબરોનો પ્રભાવ બદ્ધમૂલ બની રહ્યો હતો. ઠેર ઠેર વિજયપતાકા વરનારા દિગંબરોને હંફાવવાની સમર્થતા ધરાવતી વ્યક્તિ-શક્તિ તરીકે સમગ્ર સંઘની નજર એક માત્ર શ્રી દેવસૂરિજી મહારાજ પણ જ કરતી હતી. પણ જિંદગીમાં એકવાર જેમને ક્રોધ આવ્યો જ ન હતો, એમની આંખમાંથી પુણ્યપ્રકોપ ઠલવાય, તો જ શ્વેતાંબરો દિગંબરોની સામે વાદવિવાદમાં વિજય વરી શકે, એ હકીકત હતી. એ પુણ્યપ્રકોપને પરાણે પરાણે જગાડવા ખુદ શ્રી દેવસૂરિજી | મહારાજે અને શ્વેતાંબર સંઘે પણ ઘણા ઘણા પ્રયત્નો કરવા છતાં જે સફળતા સિદ્ધ ન થઈ શકી, એ સફળતા સિદ્ધ કરવામાં એક દહાડો અચાનક જ એક સ્થવિર સાધ્વીજી સફળ સાબિત થયાં.
જૈનશાસનના જ્યોતિર્ધરો ભાગ-૧ | s
