Jain Satyaprakash 1936 02 SrNo 08

Author(s): Jaindharm Satyaprakash Samiti - Ahmedabad
Publisher: Jaindharm Satyaprakash Samiti Ahmedabad

Page 6

લેખક
છે દિગંબરોની ઉત્પત્તિ છે આચાર્ય મહારાજ
છે ગર્વ છે. શ્રીમતુ સાગરાનન્દસૂરિજી છે.
- (ગતાંકથી ચાલુ) પાત્ર વિના આહારશુદ્ધિને અભાવ તે ઈંદ્રનાગના દષ્ટાંત મુજબ દિગંબરના
ઇસમિતિ અને ભાષાસમિતિની સાધુઓને અનેક ઘેરે અનેક જાતની માફક ત્રીજી સમિતિ જે એષણ નામની આરંભની પ્રવૃત્તિઓ થવાના કારણભૂત છે તેના શબ્દાર્થ તરફ જ જોઈએ તો બનવું પડશે, અને તેથી પાત્ર નહિ જુદે જુદે ઘેરેથી આધાકમઆદિ દેષ રાખવાને લીધે તેવા આહારને ઉપદેશ રહિત આહાર પાણીની ગવેષણ કરવી દેવાથી અને તે આહાર લેવાથી પૃથ્વીતે સ્પષ્ટ ભાવાર્થ જણાઈ આવે તેમ કાયાદિ છએ પ્રકારના જીવોની હિંસા છે. આ વાત તે સ્પષ્ટ છે કે સર્વે કરાવવાનું અને અનુમોદવાનું થશે એ કાલમાં સર્વ જી ત્રિલોકનાથ તીર્થ. ચોક્કસ જ છે. અને તેમ કરતાં સર્વ કર ભગવાનની માફક મોટી મોટી મહાવ્રતોની મૂળ જડ જે અહિંસા એટલે તપસ્યાને પારણે પણ સંપૂર્ણ અશન, પ્રાણાતિપાતવિરમણ તેને નાશ થશે પાન ન મળે તો પણ, શ્રમણ ભગવાનું એટલું જ નહિ પણ પ્રરૂપણાની પદ્ધતિ મહાવીર મહારાજાએ પાંચ દિવસ ઊન પલટાવવાથી મિથ્યાત્વને પણ નિશ્ચય છમાસી તપના પારણે માત્ર થોડા લુખા ગણાશે. અડદ મલવા માત્રથી નિર્વાહ કર્યો, પાત્રના અભાવે ગૃહસ્થો પાસે તેવી રીતે નિર્વાહ કરી શકે નહિ, કેળીયે કોળીયે ખાવાનું થાય જ. અને તેથી એષણસમિતિ સાચવવાની કેઈ પણ શાસ્ત્રકારે કઈ પણ ગરજવાળા સાધુઓએ આધાકર્મ, તથા મુનિને માટે એકેક કળીઓ ગૃહસ્થ પૂર્વકર્મ અને પશ્વાતુકર્મના દેષના પાસેથી લેવા માટેનું વિધાન પરિહારને માટે શિક્ષાને માટે જરુર કરેલું જ નથી, અને આ દિગંબરને પાત્ર રાખવું જોઈએ. જેઓ ભિક્ષાની ભિક્ષાને માટે પાત્ર નહિ રાખવાનું શુદ્ધિ માટે પણ પાત્ર રાખવામાં પરિગ્રહ હોવાથી ગૃહસ્થો પાસેથી એકેક માને છે, તેવા તે દિગંબરોના સાધુઓ કેળીઓ લેવા પડે છે. અને ગૃહસ્થ એક જ ઘેરથી અશન અને પાન સંપૂર્ણ સમક્ષ આહાર કરવાથી સાધુઓને દુર્લપણે ગ્રહણ કરે છે, તેઓને આધાકર્મ ભબોધિ થવું પડે એ વચનને આધારે અને પૂર્વ-પશ્ચિાત્ કર્મને પરિહાર થઈ ભવાંતરે દુર્લભધિ થવાને માટે જ શક સ્વને પણ સંભવિત નથી. અને હેય નહિ, એમ તેઓ ગૃહસ્થની પાસેથી જે આધાકર્મ આદિ દેષને પરિવાર ન થાય, એકેક કેળીઓ લે છે અને આહાર