Devdravya

Author(s): Mohanlal Sakarchandji
Publisher: Mohanlal Sakarchandji

Page 24

(23) विशुद्ध श्रावक धर्मने आदरतो हवो. पछी पूर्व कर्मनो क्षय थइ जवाथी ते ज्यां ज्यां गयो त्यां त्यां व्यापारमा घणा द्रव्यनी प्राप्ति थवा मांडी. तेणे पण आजीवीका मात्र द्रव्य शिवाय तमाम चैत्यद्रव्यमा अर्पण करवा मांडयुं. थोडा दिवसोमा पूर्वे भक्षण करेली हजार कांगणीना बदलामां दशलाख कांगणी तेणे देवद्रव्यमा आपी अने ऋण रहित थयो. त्यार पछी अनुक्रमे घणु द्रव्य मेळवीने पोताना नगरने विषे आव्यो. राजाए तेने घणुं मान दइने नगरशेठनी पदवी आपी. त्यार पछी तेणे पोताना द्रव्ये करीने अनेक चैत्यो कराव्यां. तेमां निरंतर पूजा प्रभावना आदि शुभ कार्यों करतां अने यथायोग्य रीते दरेक चैत्यनी सारसंभाळ तथा तेना द्रव्यनुं रक्षण करतां तेणे तीर्थकर नाम कर्म उपार्जन कयु. ____ अवसरें दीक्षा ग्रहण करी, सम्यक् प्रकारे चारित्र पाळी, गीतार्थ थइ, शुद्ध धर्मदेशना दइ भूवि जीवने प्रतिबोधी, जिनभक्तिरूप प्रथम स्थानक आराधी, तीर्थकर नामकर्मनो निकाचीत बंध करी, अंत समये अणसण करी, सर्वार्थसिद्ध विमाने देवता थयो. त्यांथी चवी महाविदेह क्षेत्रने विषे तीर्थकरपणुं पामी मोक्षे जशे. ... इति देवंद्रव्य भक्षणरक्षणोपरि सागरश्रेष्टीनी कथा.