Devdravya

Author(s): Mohanlal Sakarchandji
Publisher: Mohanlal Sakarchandji

Page 26

(25) "अक्षतादि देवद्रव्यनुं भक्षण करवाथी प्राणी दोषने पामे छे तेथी अत्यंत यत्नवडे विवेकी जनोए देवद्रव्यनी रक्षा करवी." आ विषय उपर शुभंकर श्रेष्टीनुं दृष्टांत छे ते आ प्रमाणे शुभंकर श्रेष्टीनी कथा. कांचनपुर नगरमां शुभंकर नामे धनाढ्य श्रेष्टी रहेतो हतो. ते नित्य जिनपूजा तथा जिनवंदन करतो हतो. एकदा जिनेश्वरनी प्रतिमाने नमस्कार करीने आगळ उभो हतो, ते अवसरे कोइ देवताए थोडाक ज वखत अगाउ प्रभु पासे पुष्कळ दिव्य तंदुळनी त्रण ढगलीओ करी हती, ते तेनी दृष्टिए पडी. रांधला नहीं छतां पण अत्यंत सुगंधवाळा ते अक्षतो जोइने जीव्हाना आस्वादने वश थयेला ते श्रेष्ठीए तेनाथी त्रण गुणा चोखा पोताने घेरथी मंगावी त्यां मूकीने ते तंदुळ ग्रहण कया. पछी पोताने घेर आवी चोखानी क्षीर रंधावी तेनी सुगंध चारे बाजुए विस्तार पामी. हवे ते श्रेष्ठीने घेर मासक्षपणने पारणे कोइ सुविहित मुनि भिक्षाने अर्थ पधार्या. श्रेष्ठीए पेली क्षीरमांथी थोडी तेमने यहोरावी. मुंनि परमार्थने नहीं जाणता सता ते आहार झोळीमां मूकीने आगळ चाल्या. ते मुनि 47 दोषरहित शुद्ध आहारना लेनारा होवाथी शुद्ध देहवाळा हता, छतां अयोग्य आहार लेवाथी तेना मंघमात्रना महिमावडे तेना मनमा अयोग्य विचारोए प्रवेश कर्यो. मुनि विचारवा लाग्या के-" अहो! आ धनाढ्य श्रेष्ठीना अवतारने