Chaturvinshatika

Author(s): Hiralal R Kapadia
Publisher: Jinshasan Aradhana Trust

Page 311

श्रीबप्पभट्टिसूरिचरितम्
२०५
एवं बहु पेठे । वाक्पतिर्ध्यानं विसृज्य संमुखीभूय सूरीनाह - हे बप्पभट्टिमिश्राः ! यूयं किमस्मत्पुरः शृङ्गाररौद्राङ्गं पद्यपाठं कुरुध्वम् ? | बप्पभयः प्राहुः । भवन्तः (सांख्याः) “सांख्या निरीश्वराः केचित् केचिदीश्वरदेवताः ।
"
सर्वेषामपि तेषां स्यात्, तत्त्वानां पञ्चविंशतिः ॥ १ ॥ " - अनु०
इति ज्ञात्वा त्वदभिमतदेवाशिषः पठन्तः स्म, (अपरञ्च ) बप्प भयो जगदुः किं तर्हि रुद्रादयो मुक्तिदातारो न भवन्तीति मनुध्वे ? वाक्पतिः प्राह एवं संभाव्यते, बप्पभट्टयो बभाषिरे - यो मुक्तिदानक्षमस्तं शृणु पठामि -
" मदेन मानेन मनोभवेन
( अयोगव्यवच्छेदद्वात्रिंशिकायां श्र० २५ ) दिट्ठी करुणातरंगियपु (फु) डा एयस्स सोमं (मं) मुहं आयारो पसमायरो परियरो सन्तो पसन्ना तणू । तं मन्ने जरजम्मनिज्जरहरो ( मचुहरणो ) देवाहिदेवो जिणो
देवाण अवराण दी सइ जओ नेयं सरूवं जए ॥ २ ॥ " - शार्दूल० इत्यादि बहु पेठे । वाक्पतिराह - स जिनः क्वास्ते ? । सूरिः - स्वरूपतो मुक्तौ, मूर्ति (त) स्तु जिनायतने । वाक्पतिर्ब्रूते प्रभो ! दर्शय । ततः प्रभुरपि आमनरेन्द्रकारितप्रासादे तं निनाय, स्वयं प्रतिष्ठितं श्री पार्श्वनाथ मदीदृशत्। शान्तं कान्तं निरञ्जनरूपं दृष्ट्वा प्रबुद्धो वभाण - " अयं निरञ्जनो देव आकारेणैव लक्ष्यते" । तदा बप्पभट्टिसूरिभिर्देवगुरुधर्मतत्त्वान्युक्तानि । रञ्जितः स मिध्यात्वविपमुत्सृज्य जैनर्पिः श्वेताम्बरोऽभवत् जिनमवन्दिष्ट, अपाठीच्च"मैना हि सुरहिणं, इमिणा किंकरफलं नडाले णं ।
"
इच्छामि अहं जिणवर !, पणाम किण कलुसियं काऊं ? ॥ १ ॥ - आर्या
क्रोधेन लोभेन च संमदेन । पराजितानां प्रसभं सुराणां
वृथैव साम्राज्यरुजा परेषाम् ॥ १ ॥ - उपजातिः
१ भवन्तः सांख्या इति भवदभिमत देवाशिषः पठन्तः स्मः, यथारुचि हि श्रोतुः पुरः पठनीयं, वाक्पतिः- यद्यप्येवं तथापि मुमुक्षवो वयमासन्नं निधनं ज्ञाला इह परमब्रह्मध्यातुमायाताः स्म इति उपदेशरत्नाकरे (पत्रं ५९ )
२ छाया-
३ छाया
यद् दृष्टिः करुणा तरङ्गितपु (स्फु)टा एतस्य सौम्यं मुखम् आकारः प्रशमाकरः परिकरः शान्तः प्रसन्ना तनूः । तद् मन्ये जराजन्मनिर्जरहर : ( मृत्युहरणः ) देवाधिदेवो जिनो देवानामपरेषां दृश्यते यतो नैतत् स्वरूपं जगति ॥
मृगनाभिसुरभितेन अनेन किङ्करफलं ललाटे | इच्छामि अहं जिनवर ! प्रणामं कथं कलुषितं कर्तुम् ? ॥