________________
૧૯
પરમાત્માના ધ્યાનમાં
એક વખત ઐયાસ પોતાના શિષ્ય સાથે વનમાં ચાલ્યા જતા હતા, તેવામાં નમાજ પઢવાનો સમય થયો. તેઓ વૃક્ષ નીચે નમાજ પઢવા લાગ્યા. એવામાં નજીક આવી સિંહે ઓચિંતી ગર્જના કરી. સિંહની ત્રાડથી શિષ્યનાં તો હાંજાં ગગડી ગયાં અને તે ઝાડ ઉપર ચડી ગયો. ઐયાસ તો ખુદાની બંદગીમાં મગ્ન હોવાથી નમાજ પઢતા રહ્યા. થોડી વારે સિંહ ત્યાંથી જતો રહ્યો એટલે શિષ્ય ઝાડ ઉપરથી નીચે ઊતર્યો. નમાજ પૂરી થઈ એટલે બેઉ ચાલતા થયા. રસ્તે ચાલતાં ઐયાસને મધમાખીએ ડંખ દીધો તેથી તેઓ ચીસ પાડી ઊઠ્યા. શિષ્ય બોલ્યો, ‘આ તે કેવી નવાઈની વાત ! હાથીને ધ્રુજાવી નાખે તેવા સિંહથી ઊંહકારો પણ ન કર્યો અને આ મગતરા જેવી મધમાખીના ડંખથી બૂમ પાડી !'
ખૈયાસ બોલ્યા : ‘ભાઈ, તે વખતે હું પરમેશ્વરના ધ્યાનમાં ડૂબેલો હતો, અત્યારે તારી સાથે -- મનુષ્ય સાથે છું.'
પરમાત્માની સાથે એકતાર બનનારને દુનિયાની કોઈ તાકાત ડરાવી શકતી નથી.
સાચી શોભા
પેશવા માધવરાવના મુખ્ય ન્યાયાધીશ અને મહાન રાજ્યસેવક તરીકે શ્રીરામશાસ્ત્રીનું નામ મહારાષ્ટ્રના ઇતિહાસમાં અમર છે. તેઓ હંમેશાં એક આદર્શ રાજસેવક તરીકે રહેતા અને કોઈ પ્રકારનો આડંબર કર્યા સિવાય સતત લોકસેવામાં રોકાયેલા રહેતા.
૨૦
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
