________________
ચારિત્ર્ય-સુવાસ
૨૫
એક દિવસ પગરખાંઓનો હાર બનાવી આ લોકોએ તે ભક્તની કુટિરના બારણામાં લટકાવી દીધો. બીજે દિવસે ભક્તરાજે આ જોયું ત્યારે તેઓ નીચેનો શ્લોક બોલ્યા :
कर्मावलम्बकाः केचित् केचिज्ज्ञानावलम्बकाः । वयं तुं हरिदासानां पादरक्षावलम्बकाः ॥
અર્થાતુ કેટલાક નિષ્કામ કર્મયોગનો આશ્રય કરે છે અને કેટલાક જ્ઞાનયોગનો આશ્રય કરે છે પણ અમે તો ભગવાનના દાસનાં પગરખાંઓનું અવલંબન લઈએ છીએ.
પોતાના પ્રપંચકાર્યની જ્યારે આ સાચા ભક્ત ઉપર કાંઈ અસર ન થઈ ત્યારે તેમના હાથ હેઠા પડ્યા. તેના અંતરમાં ભગવદ્ભક્તો પ્રત્યેની ભાવના આ પ્રસંગથી ઊલટી વધી ગયેલી જોઈ ત્યારે આ ઈર્ષાળુ લોકોની આંખ ઊઘડી ગઈ. તેઓ સાચા ભક્તના ઘેર ગયા અને તેમના પગમાં પડી પોતાના દુષ્કૃત્યની માફી આપવા વિનંતી કરી.
સંત હૃદયમાં સાચા ભક્તો પ્રત્યે કેવો અહોભાવ હોય છે તેનું આ પ્રસિદ્ધ દૃષ્ટાંત છે.
૨૪
રાજાની ગુણવાહકતા
માળવાની ગાદી ઉપર રાજા ભોજનો નવો નવો રાજ્યાભિષેક થયો તે સમયની આ વાત છે.
એક દિવસ રાજા સવારના પહોરમાં પોતાના ક્રિીડા-ઉપવન તરફ જઈ રહ્યો હતો. રસ્તામાં તેણે એક તેજસ્વી, સૌમ્ય અને પવિત્ર બ્રાહ્મણને જોયો. તેણે પોતાનો રથ થોભાવ્યો અને બ્રાહ્મણને
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
