________________
૬૯
સાનું આચરણ
એક વખત એક વિદ્વાન પુરુષ પોતાના ગામ મોરેના (મધ્યપ્રદેશ)થી મુંબઈ તરફ જઈ રહ્યા હતા. સૌ કુટુંબીજનો પણ સાથે હતાં.
વાતચીત દરમ્યાન તેમનાં ધર્મપત્નીએ કહ્યું કે આજે તો નાના પુત્રની વર્ષગાંઠ છે, ત્રણ વર્ષ પૂરાં થઈ આજે તેને ચોથું વર્ષ બેઠું.
આ વાત સાંભળી વિદ્વાન પંડિતજી કાંઈક વિચારમાં પડી ગયા, પરંતુ એટલામાં તો મુંબઈનું સ્ટેશન આવી પહોંચ્યું અને ગાડી ઊભી રહી. “હું તમને બહાર ટિકિટબારી પર મળું છું. તમે બધો સામાન બરાબર ઉતારીને બહાર નીકળી ત્યાં આવો.”
કુટુંબીજનો નવાઈ પામ્યાં. કાંઈક ગભરાયાં, પણ ત્યાં સુધીમાં તો પંડિતજી ચાલી નીકળ્યા હતા.
ટિકિટબારી પર જઈ તેઓ સ્ટેશન-માસ્તરને મળ્યા. આજે જ મારા પુત્રને ત્રણ વર્ષ પૂરાં થયાં પણ હું મોરેનાથી નીકળ્યો ત્યારે મને આ વાતની ખબર રહી નહીં. મહેરબાની કરી મને મારા પુત્રની અર્ધી ટિકિટ મોરેનાથી મુંબઈની આપો.
આ સાંભળી સ્ટેશન-માસ્તર ખૂબ આનંદિત થયા અને મનોમન તેમને શાબાશી આપતાં ટિકિટ ફાડી આપી.
એટલામાં તો બધાં કુટુંબીજનો સામાન લઈને ટિકિટબારી પાસે આવી પહોંચ્યાં હતાં. વાતની વિગત જાણી સૌ સંતોષ પામ્યાં.
જુઓ ધર્માત્માની સત્યનિષ્ઠા ! ક્યાં આજના પોથી પંડિત અને ક્યાં સાચા વિદ્વાન પંડિત !
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
