Bhajanpad Sangraha Part 04

Author(s): Buddhisagar
Publisher: Adhyatma Gyan Prasarak Mandal

Page 255

२२६ वाहण न कीजे सर्वथा, मोटा साथे झूझ; जो किधुं तो फल लह्यो, मुझे काई अबुज. तुझमां काय न उगर्यो, वहि जाए जलवेल; हजि लगि हित चाहतो, करि समुद्र स्युं मेल. ॥३॥
ढाल. समयाँ साज करे जख्यराज ए देशी. संकट विकट लइ सबहुरे, फिर सज थई वाजई तुज; तुर सायर जो मिलई तो पुगें तुझ वंछित आस, लोक करे सविलील विलास..
सायर जो०१ तुझ नमता टलस्य तस क्रोध गिरुया ते जग सरल सबुध सा० वहिइ साहिब आण अभंगा आस करी नई नवी आ संग. सा० २ गज गाजे अंगण मंलपंत हेणई तेजी हयहरखंत. सा. साहिब मुनि जर भर भंडार तसकु निजरजन थाइ ख्वार. सा. ३ जे परमेसर मोटा कीधा, जेहनी भाग्यरती सुप्रसिद्ध. सा. ते साहिबनीं किजे सेव, होडि तणी नवी किजे टेव. सा. ४ धनमद जे दाखं दुक्कर देव, रंक करइ तेहने ततखेव. सा० करइ एकनें राजा प्राय साहिब गति नवी जांणी जाय. सा०५ जे उपजे उत्तम वंश, लोक पालना लेई अंसः । सा० ते साहिब जगि सेवा लाग, नवी कीजें तेहस्युं अणुराग. सा०६ हित करि कहूं टुं अम्हे वात, जाणे छे तुं सवीऽवदात. सा० कडं मानि मानी सिरदार, कीजे अवसर लाग वीचार. सा० ७ सायर सेवक छु अमे एह, धरिए तेहने नेह नेह; सा. हुकम दीई जो साहिब धीर, तो अमे साधु तुझ शरीर. सा०८ मेल करो अम्ह वयणे पोत, जिम तुझ हुई जगिजसउद्योत.सा. फिर न पाओ सघलो साज, बंदिर जई पामो तुमे राज. सा० ९