________________
ભગવાન ઋષભદેવ : 27
રાજાએ પ્રભુ પાછળ રાજપાટ ત્યાગીને ચાલી નીકળ્યા. નૌકા જેમ હવાનું અનુસરણ કરે એમ બધા પૃથ્વીનાથને અનુસર્યા. અરે, આમ તેા અનેક વાર શેાખથી પૃથ્વીનાથની સાથે બધે હર્યાર્યા હતા ને આનંદ કર્યાં હતા. પ્રભુ સાથે હાય ત્યાં બધી વાતે લીલાલહેર જ હાય ને !
પણ આ વખતની વાત જીદ્દી લાગી. દીક્ષા વખતે કરેલા ઉપવાસના પારણાના સમય થઈ ગયે, પણુ ભગવાન કઈં ગ્રહણ કરતા નથી. રસાળ ઝાડનાં ઝુંડ તેા ફળથી ઝૂમી રહ્યાં છે, પણ જાણે કપાક ફળ સમજી સ્વામી એને સ્પર્શી કરતા નથી. સ્વાદિષ્ટ જળના નવાણુ ભર્યાં છે, પણ જાણે ખારાધ દરિયા સમજી પ્રભુ એનું આચમન . પણ કરતા નથી.
દિવસેાથી મૌન છે. સ્નાન નથી. વિલેપન નથી. વનહાથીની જેમ શરદી-ગરમી એમને સતાવતી નથી. ભ્રમણ, ભ્રમણ ને ભ્રમણ !
એક તરફ એક જણ, એક તરફ ચાર હજાર જણુ. પણ ચારેચાર હજાર રાજાઓની સહિષ્ણુતાને આ એક માનવીએ થકવી દીધી. ભૂખ્યા પેટે, તરસ્યા કે ઠે, વનેચરની જેમ ગામ-ખેતરમાં ને વનજગલમાં ઘૂમતાં ઘૂમતાં કષ્ટ - સહન કરવું એમને ભારે પડવા લાગ્યું. તેને ટૂંક સમયમાં ખાતરી થઈ કે આ તા મીણના દાંતે લાઢાના
ચણા ચાવવાના છે.
તલવારથી હજારા દુશ્મના સામે યુદ્ધ કરવુ` સહેલુ
