Atmanand Prakash Pustak 027 Ank 09

Author(s): Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 8

૧૮
શ્રી આત્માનંદ પ્રાય.
શ્રમણ ભગવાન મહાવીરે જમાલી અનગારની આ વાતને આદર ન કર્યાં, સ્વીકાર ન કર્યો. પરન્તુ મેન રહ્યા. ત્યારપછી તે જમાલી અનગારે શ્રમણ ભગવત મહાવીરને બીજીવાર, ત્રીજીવાર પણ એ પ્રમાણે કહ્યું કે—હે ભગવન્, તમારી અનુમતિથી પાંચસે સાધુ સાથે યાવત વિહાર કરવાને ઇચ્છું છુ. પછી શ્રમણ ભગવાન મહાવીરે જમાલી અનગારની આ વાતના બીજીવાર, ત્રીજીવાર, પણ આદર ન કર્યા. યાવત્ માન રહ્યા. ત્યારબાદ જમાલી અનગાર શ્રમણુ ભગવંત મહાવીરને વાંદે છે, નમે છે. વાંદીને, નમીને શ્રમણ ભગવત મહાવીર પાસેથા અને બહુશાલ નામે ચૈત્યથી નીકળે છે, નીકળીને પાંચસેા સાધુઓની સાથે બહારના દેશેામાં વિહાર કરે છે.
તે કાળે અને તે સમયે શ્રાવસ્તી નામે નગરી હતી. વન....ત્યાં કાષ્ઠક નામે ચૈત્ય હતું વર્ણ ન....યાવત્ વનખંડ સુધી જાણવું,
તે કાળે અને તે સમયે ચ પા નામે નગરી હતી. વર્ણન—પૂર્ણ ભદ્ર ચૈત્ય હતુ. વર્ણન....યાવત્ પૃથિવી શીલાપટ્ટ હતા. હવે અન્ય કોઇ દિવસે તે જમાલી અનગાર પાંચસે સાધુએન! પિરવારની સાથે અનુક્રમે વિહાર કરતા, એક ગામથી બીજે ગામ જતા, જ્યાં શ્રાવસ્તી નામે નગરી છે અને જ્યાં કાઇક ચૈત્ય છે ત્યાં આવે છે. ત્યાં આવીને થાયેાગ્ય અવગ્રહને ગ્રહણ કરીને સંયમ અને તપડે આત્માને ભાવિત કરતા વિહરે છે. ત્યારબાદ અન્ય કોઇ દિવસે શ્રમણ ભગવાન મહાવીર અનુક્રમે વિચરતા યાવત્....સુખપૂર્વક વિહાર કરતા જ્યાં ચંપા નગરી છે અને જ્યાં પૂર્ણ ભદ્રં ચૈત્ય છે ત્યાં આવે છે, આવીને યથાયેાગ્ય અવગ્રહને ગ્રહણુ
કરી સયમ અને તપવડે આત્માને ભાવિત કરતા વિચરે છે.
હવે અન્ય કોઇ દિવસે તે જમાલી અનગારને રસરહિત, વિરસ, અન્ત, પ્રાન્ત, રૂક્ષ, ( લુખા ) તુચ્છ, કાલાતિક્રાન્ત, ( ભૂખ તરસના કાળ વીતી ગયા પછી ) પ્રમાણાતિક્રાન્ત ( પ્રમાણથી વધારે) શીત-પાન ભાજનથી શરીરમાં મેાટા વ્યાધિ ઉત્પન્ન થયા. તે વ્યાધિ અત્યન્ત દાહ કરનાર,વિપુલ, સખ્ત, કર્કશ, કટુક, ચ’ડ ( ભયંકર ) દુ:ખરૂપ, કષ્ટસાધ્યું, તીવ્ર અને અસહ્ય હતેા, તેનું શરીર પિત્તજવરથી વ્યાપ્ત હોવાથી તે દાહયુક્ત હતા. હવે તે જમાલી અનગાર વેદનાથી પીડિત થયેલા પેાતાનાં શ્રમણ નિગ્રન્થાને બેાલાવે છે. એલાવીને તેણે એ પ્રમાણે કહ્યું કે~~હે દેવાનુપ્રિયા, તમે મને સુવા માટે સસ્તારક ( શય્યા ) પાથરો. ત્યારમાદ તે શ્રમણ નિગ્રન્થા જમાલી અનગારની આ વાતના વિનયપૂર્વક સ્વીકાર કરે છે. સ્વીકારીને જમાલી અનગારને સુવા માટે સંસ્તારક પાથરે છે. જ્યારે તે જમાલી અનગાર અત્યન્ત વેદનાથી વ્યાકુલ થયેા ત્યારે ફરીથી શ્રમણ નિગ્ર ન્થાને મેલાવ્યા અને ખેલાવીને ફરીથી તેણે આ પ્રમાણે કહ્યું કે--ડૅ દેવાનુપ્રિયા, મારે માટે સસ્તા