Atmanand Prakash Pustak 017 Ank 04

Author(s): Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 8

જ આત્માનંદ મા.
પ્રાપ્ત કરે છે. ઉતાવળ કરનારા માણસોને આ વાતને અનુભવ નથી હોતો કે જે કાર્ય ધીમે ધીમે સાવધાનતાથી કરવામાં આવે છે તે બધા કરતાં જલ્દી પુરૂં થાય છે, પરંતુ જે કાર્ય સમજણ વિના જલ્દી જલ્દી કરવામાં આવે છે તે પુરૂં થવામાં અતિશય વિલંબ થાય છે.
ઉતાવળથી કાર્ય કરવામાં દરેક વસ્તુનું ભારે મૂલ્ય આપવું પડે છે અને તે વસ્તુ ફરી પણ હાથ લાગી શકતી નથી. ધન પ્રાપ્ત કરવાની ઉગ્ર લાલસાને લઈને મનુષ્ય સમયનો દુરુપયોગ કરે છે અને પિતાના ઘરબાર, બળ, સ્વાધ્ય, આમદ પ્રમદ, આદર સન્માન આદિ સઘળું ગુમાવી બેસે છે. આ એવી વસ્તુઓ છે કે જે દ્રવ્યથી ખરીદી શકાતી નથી. દ્રવ્યની અભિલાષામાં આ સર્વ વસ્તુઓ ચાલી જાય છે અને ફરી હાથમાં આવી શકતી નથી. મનુષ્ય અત્યંત બુદ્ધિમાન અને વિચારવાન છે તેપણ ક્ષણિક વસ્તુઓ મેળવવા જતાં અમૂલ્ય વસ્તુઓ ગુમાવી બેસે છે એ શોચનીય ઘટના છે. વેપારી માણસે ઘણે ભાગે પોતાના કુટુંબના ભાવિ સુખની ખાતર દ્રવ્ય સંચય કરવા જતાં પોતાનાં વર્તમાન સુખ અને સ્વાસ્થમાં ન્યૂનતા અનુભવે છે. તેઓ એમ સમજે છે કે હમણું ભલે સુખ ન મળે, હમણુ તે પુષ્કળ દ્વવ્યસંચય કરી લઈએ અને ભવિષ્યમાં આનંદથી રહેશું. પરંતુ આ માન્યતા ભૂલ ભરેલી છે. તેઓ જાણતા નથી કે કેવળ દ્રવ્યથી જ મનુષ્યો સર્વદા સુખ ભોગવી શકતા નથી. પોતાના કુટુંબિએ આનંદથી રહી શકે એટલા માટે એટલું જ જરૂર૨નું નથી કે તે તેની જરૂરીયાતની વસ્તુઓ ખરીદી લાવી આપે. પરંતુ પરસ્પર પ્રેમની લાગણી ખીલવવી જોઈએ અને હળીમળીને આનંદથી રહેવું જોઈએ, કેમકે પરસ્પર વાર્તાવિનોદથી અસીમ આનંદનો અનુભવ થાય છે. જે મનુષ્ય રાત્રિદિવસ દ્રવ્ય એકત્રિત કરવામાં આવ્યો રહે અને તેને પોતાના બાળબચ્ચાંઓની સાથે બોલવાનો પણ સમય ન મળી શકે છે તે ખરેખર આનંદ કેવી રીતે અનુભવી શકે ? સંસારમાં એવા હજારે મનુષ્ય દષ્ટિગોચર થાય છે ; જે રાત્રિદિવસ દ્રામના ઘેડાની માફક પૈસા કમાવામાં સર્વ શક્તિ અને સમયનો ઉપયોગ કરે છે. પોતાનાં બચ્ચાંઓને રમાડવાને, પોતાની સ્ત્રી સાથે નિરાંતે વાર્તાલાપ કરવાને અથવા પોતાની માતા હેન અથવા ભાઈઓને મળવાને તેને એક સેકડ પણ બચાવી શકતા નથી. આ પ્રકારના મનુષ્યનું જીવન કયાં સુધી ઉપયોગી અને આનંદમય ગણી શકાય એ સમજી શકાતું નથી. આ લોકે કયા દિવસને માટે આટલી બધી હાયવોય કરી રહ્યા છે તે સમજી શકાતું નથી. તેઓનું જીવન આ પ્રમાણે વ્યતીત થઈ જશે અને સર્વ ધનધાન્ય, રિદ્ધિ-સિદ્ધિ અહીંજ પડી રહેશે. તેઓને ગૃહસુખને વિચાર સ્વપ્નમાં પણ નથી આવતે અને તેઓને ગૃહસુખ કદિ પણ મળશે નહિ. જોકે