Agam 42 Mool 03 Dashvaikalik Sutra

Author(s): Samaysundar, Haribhadrasuri,
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek

Page 717

ए४ रायधनपतसिंघ बदाउरका जैनागमसंग्रह नाग तेतालीस-(४३)-मा मनो संबंध नियुक्तिकार कहे . " सिजनवं गणहरं, जिणपडि मादसणेण पडि बुद्धं ॥ मणगपिअरं, दसकालिअस्स निज्जूहगं वंदे ॥१॥” अर्थ-जिन प्रतिमा देखीने प्रतिबोध पामेला, मनकमुनिना पिता, श्री दशवकालिक सूत्रनो सिहांतमांथी उद्धार करनार एवा गणधर श्री सङनव आचार्यने हुं वांउं हुं ॥१॥ मणगं पमुच्च सिज्ज-नवेण निज्जूहिआ दसप्तयणा ॥ वेश्रालिया विश्वा, तम्हा दसकालिथं नाम ॥२॥अर्थ-श्री सनव सूरिए मनकने अर्थे सिद्धांतमांथी दस अध्ययन उमस्यां, अने ते विकाले स्थापन कस्यां माटे दशवैकालिक नामथी कहेवाय . ॥२॥ हवे जेने अर्थे उकार कस्यो ते वात कहे बे, “उहि मासेहि अहीरं, अप्रथणमिणंतु अजमणगेण ॥ बम्मासा परिश्रा, श्रह कालगर्ल समाहीए ॥३॥ अर्थ-श्रार्यमनके छ महिनामां ए अध्ययन ( सूत्र ) पठन कह्यु. ए मनकमुनिनो चारित्र पर्याय ब महिनानोज हतो. महिना पूरा थये ते मनकमुनि समाधिमां कालधर्म पाम्या. ॥ आणंदअंसुपाषयं, कासी सिजनवा तहिं थेरा ॥ जसजदस्स य पुडा, कहणा श्र विश्रालणा संधे ॥४॥अर्थ-श्रीमनकमुनि काल करी गया त्यारे एणे धर्मनी आराधना सम्यकू प्रकारे करी एम जाणी श्री सांजव सूरिना नेत्रमाथी आनंदनां अश्रुश्राव्यां. श्री यशोना सूरिए अश्रु, कारण पूबवाथी श्रीसज्जनव सूरिए यथार्थ वात कही. पली संघना विचारथी श्रीदशवैकालिक सूत्रनी मंदबुधि शिष्यना उपर उपकारने अर्थे स्थापना यश् ॥ ४॥ हवे ए चारे गाथानो नावार्थ आ रीते-ज्यारे सज्जनव सूरिए दीक्षा लीधी, त्यारे तेमनी स्त्री गर्जिणी हती. तरुणवय होवाथी तेना स्वजनोए पूब्यु के, तारा उदरमां कां बे, त्यारे ते स्त्रीए प्राकृत भाषामां कडं के, 'मणयं' एटले किंचित् मात्र , अनुक्रमे तेने पुत्र थयो. तेनुं नाम मनक राख्युं. ते आठ वरसनो थयो, एकदिवसे तेणे पोतानी माने पूज्युं के, 'मारा पिताजी क्या जे.' माए कह्यु के, 'तेमणे चारित्र आदस्यां जे.' एम सांजली पितानीपासे जवानुं मनकनामनमां आव्युं. 'चंपानगरीमां पिताजी डे' एवी खबर मलवाथी ते त्यां गयो. डिल नूमिए जता
आचार्य श्री सऊंनवसूरिए मनकने देख्यो त्यारे पूज्यु के, 'तुं कोण बे.' मनके आ. चार्यने वांद्या. दृष्टिनो मेलाप थतांज परस्पर स्नेह बंधाणो. आचार्य पूब्युं, तारो पिता कोण ? मनके कह्यु, 'सज्जनव.' श्राचार्ये कडं, 'तुं अहिं कया कार्यने अर्थे श्राव्यो.' मनके कह्यं 'दीक्षा लेवाने अर्थे.' वली मनके का के, 'श्राप जाणता होय तो कहो के, 'मारा पिताजी क्या बे.' आचार्ये का के, ते अने हुँ जिन्न नथीमाटे तुं मा रीपासे दीक्षा ले. मनकने ते वात कबूल थवाथी आचार्ये तेने त्यांज दीदा थापा.