Agam 42 Mool 03 Dashvaikalik Sutra

Author(s): Samaysundar, Haribhadrasuri,
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek

Page 719

६०६ राय धनपतसिंघ बहादुरका जैनागमसंग्रह नाग तेतालीस (४३) - मा. du निज्जूहिया दसप्रयणा ॥ वेश्रालिश्राइ वविथा, तम्हा दसकालियं नाम ॥ २ ॥ तद्वेषसंबन्ध सूचकं चूलिकाय निर्युक्तिगाथा किमिदम् ॥ वहि मासेहिं यहीथं, अनयणमीणं तु अक्रमणगेणं ॥ बम्मासा परियार्ज, यह कालगर्ड समाहीए ॥ ३ ॥ आणंदांसुपार्य, काही सिकनवा तहिं येरा ॥ जसनदस् य पुछा, कहणा य विचालणा संघे ॥ ४ ॥ एतनाथाचतुष्कार्थः श्रीहरिजसूरिविरचितवृत्तेरवसेयः ॥
•
यत्र किंचित्कथानकमुच्यते ॥ यदा शय्यंजवाचार्यः प्रत्रजितस्तदा तस्य गृहिणी गुर्विण्यासीत् । जातश्चा तस्याः पुत्रः क्रमेण । नामास्य कृतं मनक इति । यदा च सोऽष्टवार्षिको जातस्तदा मातरं पृछाति । क मम पिता । सा जयति । तत्र पिता प्रत्रजितः। ततः स पितृसकाशे गन्तुमना लब्धवृत्तान्तश्चम्पायां गतः । आचार्येण संज्ञाभूमिं गतेन स दृष्टः । तेन च वन्दित प्राचार्यः । उजयोश्च मिथः प्रेक्षमाणयोः स्नेहो जातः। आचार्यः पृष्ठति । कस्तव पिता । स जति शय्यंनव इति । ततः सूरिणा नणितम् । किमर्थमत्रागतोऽसि । तेनोक्तम् । प्रत्र जिष्यामि । यदि यूयं जानीथ तदा कथयत का कास्ति मम पितेति । सूरिणोक्तम् । स मम मित्रमेकशरीरीभूतः । ततः प्रत्रज त्वं मत्पार्श्वे । प्रतिपन्नं च तेन । ततः स प्रब्राजितस्तत्रैव सूरिणा । श्रागतस्तेन सहोपाश्रये । उपयोगं दत्तवानाचार्यः । कियदायुरस्येति । ज्ञातं चातः परं षण्मासा श्रायुरस्येति । उत्पन्ना च बुद्धिराचार्यस्य । अस्य स्तोकायुषः किं कर्त्तव्यमिति । विममर्श च " चउदसपुर्वी कम्हि व कारणे समुप्पन्ने निज्जूह | पश्चिमो पुण चउदसपुर्वी छावस्तमेव निज्जूद । ममवि इमं कारणं समुप्पलं । तर्ज श्रमवि निज्जूहामि । तादे श्रादत्तो निज्जू हिनं । जाव योवावसेसे दिवसे इमे दुसया निघूढा । उघृतानि विकालवे - लायां पाश्चात्यचतुर्घ टिकारूपायां स्थापितान्येकत्र कृतानीति । ततः षनिर्मासैरधी तमध्ययनमिदं दशवैकालिकाख्यः श्रुतस्कन्धो मनकेन । ततः समाधिना स कालं गतः । तस्मिन्खर्गतेाराधितमनेन इति शय्यंजवा यानन्दाश्रुपातमकार्षुः । ततस्तत्प्रधान शि ये यशोद्रेण कारणे पृष्ट प्रोक्तं जगवता संसारस्वरूपम् । ततो यशोनद्रादयो गुस्वरुपुत्रे वर्त्तितव्यमिति न्यायमार्गः सचास्मानिर्नाचरित इति पश्चात्तापं चक्रुः अथ शय्यंजवेनाल्पायुषमेनमवेत्य मयेदं शास्त्रमुकृतं किमन्त्र युक्तमिति संघाय निवेदिते विचारणा कृता । यत कालदोषात्प्रभूतसत्त्वानामिदमेवोपकारकमतस्तिष्ठत्वेतदिति नोपसंहृतं प्रवचन गुरुणेति ।
1
इति श्री समय सुन्दरोपाध्यायविरचिता श्री दशवैकासिकशब्दार्थवृत्त्युपसंहारः संपूर्ण ॥