Agam 18 Upang 07 Jambudveep Pragnapti Sutra Part 01 Sthanakvasi Gujarati

Author(s): Ghasilal Maharaj
Publisher: A B Shwetambar Sthanakwasi Jain Shastroddhar Samiti

Page 204

લાભ એ નામથી પ્રસિદ્ધ તેમજ સર્વાવયવ યુક્ત એવા તે ચાર ઘંટાઓથી મંડિત રથ ઉપર સવાર થયે. “ઢોવિજુવાનો" એ ભરતચક્રી માટે પ્રયુકત વિશેષણ છે. અને એને અર્થ છે લેખ્યાત. gિ એ પણ ભરતચક્રી માટે પ્રયુકત વિશેષણ છે. અને એ વિશેષણ શબ્દનો અર્થ છે–જેને પૌષધ વ્રતની પારણ પછી અધિક સમય થ નથી, “avi રે મ રા' ઈત્યાદિ, જ્યારે તે ભરત રાજા અશ્વરથ ઉપર સવાર થઈ ગયો ત્યારે તેઓ (શારદgvasોરંઝિયા સદ્ધિ gિટે મરવા મજાવંત્તfra बक्कायणदेसियमग्गे अणेगराजन्यबरसहस्साणुयायमग्गे महया उक्किह सीहणाय बोलकવઢાવે કg માનાણમુદાયમૂર્વ વિવ વરમાળે) એ પૂર્વ કથિત પાઠ મુજબ દક્ષિણ દિશા તરફ મુખ કરીને વરદામ નામક અવતરણ માર્ગથી પસાર થઈને લવણ સમુદ્રમાં પ્રવિષ્ટ થયા. સાવ રે વાહ ગુeg સહસ્ત્રાયાવત્ તેમના રથના કૂપરાકાર વાળા રથાવજ ભીના થયા એટલે દર સુખીલવણ સુમદ્રમાં ગયા (કાવ ફરાi સે) યાવતું ત્યાં તેમણે વરદામ તીર્થાધિપ દેવનું પ્રતિપાદન સ્વીકાર કરેલ છે. અહીં યાવત પદથી માગષ દેવના અધિકારમાં વર્ણિત પ્રીતિદાન સુધીને સૂત્રપ ઠ સંગૃહીત થયેલું છે. એ વિષયને લગતું વર્ણન આ ગ્રંથના તૃતીય વક્ષરકારના સૂત્ર ૬ અને ૭ માંથી જાણી લેવું જોઈએ. એ પ્રીતિદાનને સ્વીકાર કર્યા પછી ભરતચીએ તે દેવતાને સમૃત તેમજ સન્માનિત કરીને પછી તેમનું વિસર્જન કરી દીધું. વરદામ તીર્થાધિપ દેવે ભરતચક્રી માટે ભક્તિપૂર્વક શું-શું આપ્યું, એ વિષે સ્પષ્ટતા કરતાં સરકાર કહે છે-(gz ચૂડામજિં ત્રિવં ફરજિક રોજિત્તf aggrfજ જ aહાનિ ૫) માગધતીથધપ દેવકુમારની અપેક્ષા વરદામતીર્થાધિપ દેવે ચૂડામણિ-કે જે દિવ્ય તેમજ સર્વ પ્રકારના વિષેને હરનાર હતું, એવું શિરાભૂષણ આપ્યું. તે દેવે વક્ષઃ સ્થળનું આભૂષણ આપ્યું. રૈવેયક ગ્રીવાનું આભરણ આપ્યું. શ્રેણિસૂત્રક-કટિમેખલા આપી. કટકે આપ્યા અને બાહુના આભરણે આપ્યાં અને ત્યાર બાદ તેણે કહ્યું કે હું આપશ્રીને યાવત્ દાક્ષિણાત્ય ઉદન્તપાલ છું. અહીં તે પ્રીતિદાન આપે છે. રાજા તે પ્રીતિદાનને સ્વીકાર કરી લે છે. તે આ સંબંધમાં આગત સૂત્રપાઠ માગધતીર્થ કુમારના પ્રકરણમાં જે પ્રમાણે કહેવામાં આવેલ છે એજ રીતે અહીં પણ તે સર્વકથન જાણી લેવું જાઈએ, એટલે કે વરદામતીર્થ કુમાર દેવ ભરતચક્રી માટે શિરાભૂષણાર્દિક ઉપહારના રૂપમાં આપે છે. તે ઉપહાર ભરતચક્રી સ્વીકાર કરી લે છે. ભરતચઠ્ઠી તે દેવનું સમ્માન આદિ કરીને વિસર્જન કરી દે છે. ત્યાર બાદ તે ત્યાંથી પિતાને રથ પાછો વાળે છે અને પિતાના કથાવારમાં આવી જાય છે. ત્યાં આવીને તે મજજતશાળામાં જતા રહે છે, ત્યાં સ્નાન કરીને ભોજનશાળામાં આવીને તે ભેજનથી નિવૃત્ત થઈને શ્રેણિ-પ્રણિ જનેને બોલાવે છે. ઈત્યાદિ સવકથન અહીં માગધતીર્થકુમાર દેવો ના પ્રકરણ મુજબ જ છે. (કાવ શા મહાન તિ) થાવત્ તે સર્વ શ્રેણિપ્રશ્રેણે જતો વરદામતીર્થાધિપ દેવના વિજયપલક્ષ્યમાં આઠ દિવસને મહત્સવ કરે છે. (રિરા) અને મહત્સવનું આયોજન સંપૂર્ણ કરીને પછી તેઓ પિતાના નરેશ ભરતચક્રીને (બાળત્તિર્થ વિજળતિ) એ બાબતની જાણ કરે છે. (તef સે વિશે ચાર वरदामतित्थकुमारस्त देवस्स अट्ठाहियाए महामहिमाए निवत्ताए समाणीए आउहधरसा
જમ્બુદ્વીપપ્રજ્ઞપ્તિસૂત્ર
૧૯૨