Agam 18 Upang 07 Jambudveep Pragnapti Sutra Part 01 Sthanakvasi Gujarati

Author(s): Ghasilal Maharaj
Publisher: A B Shwetambar Sthanakwasi Jain Shastroddhar Samiti

Page 259

વાળું થઈ જત. હતું. એ સુભદ્રા સ્ત્રી રત્ન મધ્યમાં-કટિ ભાગમાં ઉદરમાં અને શરીરમાં એ ત્રણ સ્થાન માં કૃશ હતું. ત્રણ સ્થાનમાં–નેત્રના પ્રાન્ત ભાગોમાં, અધરોષ્ઠમાં તેમજ ચેનસ્થાનમાં એ લાલ હતું. તે ત્રિવલિ યુકત હતું. ત્રણ સ્થાનોમાં સ્તન. જઘન અને યોનિ રૂપ રસ્થાનેામાં તે ઉન્નત હતું. ત્રણ સ્થાનેમાં નાભિમાં સવમાં અને સ્વરમાં એ ગંભીર હતું. ત્રણ સ્થાનમાં-મરાજિ, ચુચુક અને કનીનિકામાં એ કૃષ્ણવર્ગો પે હતું, ત્રણ સ્થાનમાં દત્ત, સ્મિત અને ચક્ષુ રૂપ સ્થાનોમાં એ વેતવર્ણોપેત હતું. ત્રણ સ્થાનમાં વેણ, બાહુલતા અને લોચન રૂપ સ્થાનમાં એ લંબાઈ યુક્ત હતું. તેમજ ત્રણ સ્થાન માં શ્રોણિચક્ર જ ઘન સ્થલી અને નિતંબ એ સ્થાનમાં એ પહોળાઈયુકત હતું. એ સર્વે વિશેષણનું કથન પ્રકટ કરનારી ગાયો આ પ્રમાણે છે –
"तिसु तणुअंतिसु तंब तिवलीग ति उणयं तिगभीरं ।
तिसु कालं तिसु से अति आयतं तिसुय विच्छिण्ण ॥॥ (તમાર) સમચતુરરત્ર સંસ્થાન વાળું હોવાથી એ સુભદ્રારત્ન સમશરીર વાળું હતું. (મજ તામિ મહિસ્ટctહi) ભરત ક્ષેત્રમાં એ રત્ન સમસ્ત મહિલાઓની વચ્ચે પ્રધાન રત્ન હતું. (રથ નાણા જીવવિજ્ઞાન જસ્ટિંબણામ મgé) એના સ્તને, જઘન અને કરદ્વય એ સેવે સુંદર હતા, અને ચરણે ખૂબજ મઝા | હતા. બન્ને નેત્રો અતીવ આકર્ષક હતા. મસ્તકના વાળ અને દંત પંક્િત દષ્ટ પુરુષના ચિત્તને આનંદ આપનારાં હતાં. આ પ્રમાણે એ સુભદ્વારન અતાવ મનહર હતું (fણvircrrrr નાવ પુરોવચારવુરસ) એને સુંદર વેષ પ્રથમ રસ રૂપ મુંગારનું ઘર હતું યાવતુ સંગત લેક વ્યવહારમાં એ સુભદ્રાસન અતીવ કુશળતા પૂર્ણ હતું. અહીં યાવતું પદથી “રાષi, સનત્તગતસિતમગર, શેણિતવિદ્યાવ૪િતરંઢાનgrr૬) એ પદેનુ ગ્રહણ થયું છે. પદોની વ્યાખ્યા આ પ્રમાણે છે-એ સુભદ્રાત્રીના નું ગમન, હાસ્ય, મુસકાન, બોલવું, આ વાણી, ચેષ્ટિત, નેત્ર-ચેષ્ટા અને પ્રસન્નતાપૂર્વક કરવામાં આવેલા આલાપ એ સર્વે અદ્ભુત હતાં. એટલે કે એ સુભદ્રાન એ સર્વે ગમનાદિક રૂપ કાર્યોમાં અતીવ ઉત્તમતા યુક્ત હતું (अमरवण सुरूवं रूवेणं अणुहरंतों सुभदं भमि जोव्वणे वट्ठमाणिं इत्थीरयण, णमीय થmળ જ #swifજ ય સુવાળા જ જોઈ૬) એ સુભદ્રાસ્ત્રીરતન રૂપમાં દેવાંગનાઓના સૌંદર્યનું અનુકરણ કરનાર હતું. એવા વિશેષણેથી વિશિષ્ટ તેમજ ભદ્ર-કલ્યાણકારી યૌવનમાં સ્થિત એવા સ્ત્રી-રત્નરૂપ સુભદ્રારત્નને વિનમિએ સાથે લીધું અને નમિએ અનેક રને, કટકોને અને ત્રુટિકાને લીધાં. (જિfrદત્તા જેવા માટે તથા તે યુવાન છ૪) એ સર્વને લઈને પછી તેઓ જ્યાં ભરત રાજા હતા ત્યાં ગયા. (તાઇ જાઇ તુરવાર કાવ ૩૬ Tu asનાદug) જતિ વખતે તેઓ એ સાધારણ ગતિથી ગમન કર્યું નહિ પણ ઉત્કૃષ્ટ ગતિથી ગમન કર્યું તે તેમની ઉત્કૃષ્ટ ગતિ પણ એવી હતી કે જેમાં ત્વરા હતી, શીધ્રતા હતી. એથી તેમણે માગ માં કોઈ પણ સ્થાને વિશ્રામ લીધે નહિ. ત્વરા યુક્ત હોવા છતાંએ તે એવી નહતી કે જેમાં અનુદ્ધતતા હોય પણ ઉદ્ધુતતાથી છલંગથી–તે યુકત હતી. આ પ્રમાણે જેવી વિદ્યાધરની ગતિ હોય છે, એવી જ ગતિથી ચાલીને તેઓ ભરતરાજાની પાસે ગયા. અહીં યાવત્ પદથી “ઋા ચણા, જોરા, હિંદવા, યથા” એ વિશેષણનું
જમ્બુદ્વીપપ્રજ્ઞપ્તિસૂત્ર
૨૪૭.