Agam 18 Upang 07 Jambudveep Pragnapti Sutra Part 01 Sthanakvasi Gujarati

Author(s): Ghasilal Maharaj
Publisher: A B Shwetambar Sthanakwasi Jain Shastroddhar Samiti

Page 240

પરબળ સામે
સન્તાનકૃત વિજયાશાથી રહિત થઈ ચૂયા હતા તેથી તેમનામાં સપૂર્ણ પણે ભય વ્યાપ્ત થઈ ચૂક્યા હતા. એવું સામર્થ્ય હવે તેમનામાં રહ્યુ જન હતુ` કે જેથી બીજી વખત તેની સામે તેએ માથુ ઊંચુ કરી શકે. તેમની શારીરિક શક્તિ સંપૂર્ણ પણે નાશ પામી હતી, એથી તેમનામ થી આત્મસમ્મુત્પન્ન ઉલ્લાસ સમાપ્ત થઈ ચૂક્યા હતા. સ સાધનાથી વિત થઈ જવાથી તેઓ પુરુષકાર અને પરાક્રમથી સાવ રહિત થઇ ચૂક્યા હતા લડવું હવે સર્વથા અશકય છે એ વિચારથી તેએ અનેક ચાજના સુધી દૂર નાસી ગયા હતા. (વમિસા ાયો મિહાયંતિ) નાસીને પછી તેઓ એક સ્થાને એકત્ર થઈ ગયા. (મિલાપત્તા નળવસિંધુ મહળરૂ તેનેવ વાળત્તિ) અને એકત્ર થઈને પછી તેઓ સવે જયાં સિન્ધુ મહાનદી હતી ત્યાં આવ્યા. (વાછિત્તા ચાતુમાસંથાલ સંચરતિ) ત્યાં પહાંચીને તેમણે વાલુકામય સ'સ્તારકો બનાવ્યાં. (સંન્તિા ચાલુવા સંધાત્ દુ તિ) વાલુ કામય સ'સ્તારકને બતાવીને પછી તેએ સવે પોતપાતાના વાલુકામય સસ્તારકાઉપર બેસી ગયા, દુહિત્તા અક્રમમસારૂં પગēત્તિ) બેસીને ત્યાં તેમણે અષ્ટમ ભક્તની તપસ્યા ધારણ કરી. (શિત્તિા રાજુપારંપાોવાયા કત્તાળના ગવલા ગદુમત્તિયા ને તેલિ જીનેવા મૈમુદ્દાળામં બાળકુમારા હૈવા તે મળલા હેમાળા ૨ ચિતિ) તે અષ્ટમભક્તની તપસ્યા ધારણ કરતા અને વાલુકામય સચારા ઉપર બેઠેલા તેએ નગ્ન થઇને ઉપરની તરફ માં કરીને ત્રણ દિવસ સુધી અનાહાર અવસ્થામાં રહ્યા. અને તે તપસ્યામાં તેમણે જે તેમના મેઘમુખનામે કુળ દેવતા હતા તેમનું ધ્યાન કર્યું". (તળ તેસિમાવા ચિત્તાવાળું અટ્ટમ મત્તિ નિમમાળત્તિ મેમુદ્દાળ બળવુ મારાળ લેવાનું આસળામાં ચઢાત) જયારે તે આપાત કિરાતાની અષ્ટમભક્તની તપસ્યા સમાપ્ત થઇ જવા આવી ત્યારે તે મેઘમુખનામક નાગકુમાર દેવાના આસન કપાયમાન થયાં (તળ તે મેટ્ટમુદ્દાળામા તેવા આલળા, નાહવું પામંત) જ્યારે તે મેઘમુખ નામક દેવાએ પોત-પાતાના આસના વિકપિત થતાં જોયા તે (લિત્તા) જોઈને તેમણે (બાદિ સંજ્ઞતિ) પેત પેાતાનુ અવધિજ્ઞાન સપ્રયુક્ત કર્યુ. (પત્તું નિતા ગાવા ચિઢાણ બોળ(મોત) અવધિજ્ઞાનને ઉપયુક્ત કરીને તે મેઘમુખનામક નાગકુમાર દેવાએ પાતપોતાના અધિજ્ઞાનથી આપાતાકરાતા ન જોયા. (ગોરા અળખળ સાવંતિ) જોઈને તેમણે પછી પરસ્પર એક-બીજાને એલાવ્યા. (સાવિત્તા હું વાણી) ખેલાવીને તેમણે પરસ્પર આ પ્રમાણે વાતા કરી. (વં સહુ દેવાજીવિયા! નવુ. दीवे दीवे उतरद्धरवासे आवाड चिलाया सिंधूए महाणईए वालुया संथारोवगया उत्ताजगा अवसणा अट्ठमभत्तिया अम्हे कुलदेव मेहमुद्देणागकुमारे देवे मणसी करेमाणा २ चिકૃત્તિ) હે દેવાનુપ્રિયા ! સાંભળેા, જબુદ્વીપ નામક દ્વીપમાં ઉત્તરાદ્ધ ભરતક્ષેત્રમાં આપાતકિરાતાસિ ́ મહાનદીની ઉપર વાલુકા નિમિત 'સ્તારા ઉપર અષ્ટમભક્તની તપસ્યા કરતા બેઠા છે. તેમણે વસ્ત્રાના સાવ ત્યાગ કર્યાં છે અને આકાશ તરફ માં કરીને પોતાના કુળ દેવતા એટલેકે આપણા સર્વાંનું ધ્યાન કરી રહ્યા છે. (તા સેયં હજુ સેવાનુપિયા ! અન્ત્ आवाडचियाणं अंतिए पाउन्भवित्तए त्तिकट्टु अण्णमण्णस्स अंतिए एयमट्ठ पडिसुर्णेति ) એટલા માટે હે દેવાનુપ્રિયા ! આ સ્થિતિમાં આપણા સર્વાંતુ આ કન્ય છે કે હવે અમે
જમ્બુદ્વીપપ્રજ્ઞપ્તિસૂત્ર
૨૨૮