________________
આત્મસિદ્ધિ શાસ્ત્ર દર્શન છે ? શું પ્રભુ ચરણ કને ધરું, આત્માથી સૌ હીન;
તે તો પ્રભુએ આપિયો, વર્ણ ચરણાધીન. ૧૨૫ અન્વયાર્થ:- શું પ્રભુ ચરણ કને ધરું હું આપના ચરણ આગળ શું ધરું? (આપ પરમ નિષ્કામ છો), [આત્માથી સૌ હીન જગતના સર્વ પદાર્થો આત્માની અપેક્ષાએ હીન છે અને તે તો તેવો શુદ્ધ આત્મા તો પ્રિભુએ આવા સદ્ગwભુએ આપિયો સમજાવ્યો, માટે હવે ચરણાધીન) આપના ચરણ અર્થાત્ આપે સમજાવેલ આત્મસ્વરૂપને આધીન વિતું વર્ત. ૧૨૫
આ દેહાદી આજથી, વર્તે પ્રભુ આધીન;
દાસ, દાસ હું દાસ છું, તેહ પ્રભુનો દીન. ૧૨૬ અન્વયાર્થ - ]િ આ દેહાદિ દેહ વગેરે પ્રભુ આધીન આપ સદ્ગશ્મભુની આજ્ઞા મુજબ આજથી આજથી વર્તે વર્તે એવી મારી ભાવના છે, અર્થાત્ દેહ કે પર વસ્તુનું હું કાંઈ કરી શકું નહિ એવી જે આપે આજ્ઞા સમજાવી છે તે માની તે પ્રમાણે વતું તિહીં તેવા પ્રભુનો જ્ઞાની પુરુષોનો વુિં હું દિીન] નમ્ર દિાસ, દાસ, દાસી દાસ, દાસ, દાસ છુિં છું, અર્થાત્ ત્રણ વખત ‘દાસ’ કહ્યું છે એ સમ્યગ્દર્શન, જ્ઞાન અને ચારિત્રની એકતાની ભાવના સૂચવે છે. ૧૨૬
પટું સ્થાનક સમજાવિને, ભિન્ન બતાવ્યો આપ,
મ્યાનથકી તરવારવત, એ ઉપકાર અમાપ. ૧૨૭ અન્વયાર્થ - આિપ આપે ( છ સ્થિાનક પદ સમજાવીને સમજાવીને મ્યિાનથકી મ્યાનથી તિરવારવતું) તરવારની માફક [ભિન્ની આત્મા તદ્દન જુદો છે અર્થાત્ કોઈ કોઈનું કાંઈ કરી શકે નહિ એમ બતાવ્યો બતાવ્યું છે એ આપનો અમાપ પાર વગરનો ઉપકારો ઉપકાર છે. ૧૨૭
દર્શન ષટે શમાય છે, આ ષટું સ્થાનક માંહિ,
વિચારતાં વિસ્તારથી, સંશય રહે ન કાંઈ. ૧૨૮ અન્વયાર્થઃ- [ઓ] આ [ષ છ [સ્થાનકમાંહિ પદમાં (દર્શન પટે) જગતમાં ચાલતા એકાન્તિક છે એ દર્શનમાં શિકાય છે) રહેતી ભૂલ સમજાઈ જાય છે અને આ છ પદનો
૬૪ )
