________________
તેન્દ્રશુશ્રષાને પ્રભાવ ]
[ ૨૯૩
કહે છે પરંતુ (૧) ગુરુના અભાવે શ્રવણ ન તાપ કહે “તે શું એવા કેલાસનાથે આ મળે તે તે શુશ્રષા નિષ્ફળ જ ગઈ ને ? વળી જગત પર હયાત છે?” (૨) શ્રવણ ન મળવાનું હોય ત્યાં શુક્રૂષા સતત ગૌતમસ્વામી મહારાજે ત્યાં તીર્થકર ભગચાલુ રાખવાને અર્થ પણ શો ? ને (૩) વાન મહાવીર સ્વામીના અરિહંત-રવરૂપનું, એ એમ સતત ચાલુ ન રાખવાની હોય, તે ભગવાનના ૩૪ અતિશનું, સમવસરણનું, શુશ્રષા પાતાલની માફક સતત વહેતી ભગવાનના વાણીના અતિશનું.. વગેરે વગેરે કયાં રહી?
એવું વર્ણન કર્યું કે તાપસે સ્તબ્ધ થઈ ગયા! ઉ૦-આના ખુલાસા પ્ર
એમના હૈયામાં ઊલટ જાગી કે “ક્યારે આ (૧) સગવશાત્ શ્રવણું ન મળે તે પણ
બેલતા-ચાલતા કૈલાસનાથનાં દર્શન વંદન કરી
એમની પાસે તત્ત્વ સાંભળીને પાવન થઈએ!” શુશ્રુષા એ શુભભાવની પ્રવૃત્તિ હોવાથી એનું
આ તવ સાંભળવાની ઈચ્છા યાને તત્ત્વ-શુશ્રષા ફળ કર્મક્ષય છે, તે એ વિશિષ્ટ જ્ઞાનાવરણાદિ કને જે ક્ષય અર્થાત્ ક્ષેપશમ થાય, એ
છે. કેટલી બધી પ્રબળ કે એ ગૌતમ સ્વામીજીને કહે પ્રધાન બેધનું કારણ પણ છે; તેથી કર્મક્ષય
આ “અમને હમણાં જ એમની પાસે લઈ ચાલે.” અને પ્રધાનબધ આ બે ફળ હોવાને લીધે
શ્રી ગૌતમ મહારાજ કહે “આવા પાપેવેશથી કહેવાય કે શુશ્રષા નિષ્ફળ નથી જતી. એટલે ન જવાય. સાધુવેશમાં લઈ જઉં.’
પેલા કહે “તે અમને હમણાં જ સાધુ હૃદયમાં એને સતત વહેતી રાખવી જોઈએ.
બનાવી લઈ ચાલે.” એમના માથે કેશની શુશ્રષાથી ૧૫૦૦ તાપસ તયો :- જટાઝૂંડ હતી, દાઢી મૂછના વાળ પણ વધી જુઓ અષ્ટાપદજી પર ગણધર ભગવાન ગયેલા, ગૌતમ મહારાજે એનાં લેચ કરાવી ગાતમસ્વામીજી મહારાજ પિતાની લબ્ધિના નાખ્યા, સર્વવિરતિ સામાયિક પાંચ મહાવ્રત બળે સૂર્યનાં કિરણ ઝાલી ચડી ગયા ! એ ચમ વગેરે સાધુ-ધર્મ સાધુજીવન સમજાવી દીક્ષા કાર જોઈ ત્યાં પર્વતના ૮ પગથિયામાંથી ૧લા આપી, ખીરનું પારણું વહેરી લાવી “અક્ષણરજા ૩જા પગથિયે ૧-૨-૩ ઉપવાસને તપ મહાનસ” લબ્ધિથી એનાથી સૌના પાત્રમાં તપી રહેલા ૧૫૦૦ તાપસે એ નીચે ઊતરતા ખીર ભરી દઈ પારણું કરવા બેસાડયા ! ગૌતમસ્વામીજીના પગ પકડ્યા, વિનવે છે, અહી તાપસને તત્ત્વ-શુશ્રષાની આગ કેવીકપ્રભુ! તમે વિદ્યામંત્રવાળા છે, અમને ઉપર
* જાગી છે! એ જુઓ. ૫૦૦ તાપસે તે તત્ત્વકૈલાસનાથનાં દર્શન કરાવે.”
શુશ્રષા પરના ચિંતનમાં ઠેઠ અનાસક્ત યોગ ગાતમ મહારાજ પૂછે, “પહેલાં એ કહે - પર ચડી ગયા! તે ખીર ખાતાં ખાતાં કેવળજ્ઞાન તમારે મૌન કેલાસનાથનાં દર્શન કરવા પામી ગયા! બીજા પાંચસે દૂરથી પ્રભુનું સમછે? કે બોલતા કૈલાસનાથનાં દર્શન વસરણ અને એના પર પ્રભુને જોતાં! અને
ત્રીજા પાંચસો સમવસરણના પહેલે પગથિયે ઉપર તે કૈલાસનાથ મૌન અને સ્થિર પ્રભુની મધુર વાણીને ઇવનિ સાંભળતાં તત્ત્વબેઠેલા છે, ત્યારે બેલતા કૈલાસનાથ તે આપ શુશ્રષા પરના ચિંતનમાં અનાસક્તગ પર ચડી ણને મોક્ષ–માગના તત્ત્વ સંભળાવે, ને આપણા કેવળજ્ઞાન પામી ગયા ! પૂછે – સંશોનું નિરાકરણ કરી આપે.”
આમાં શું ચિંતવ્યું હશે? આવું જ
કરવા છે ?
