Veervaan

Author(s): Rani Lakshmikumari Chundavat
Publisher: Rajasthan Prachyavidya Pratishthan Jodhpur

Page 141

वीरवास । मलीनाथजी कनै पाधरा फिरादु गया । तरै रावलजी चुडानै बुलाय नै हकीगति बूजी। इणांरो माल क्यु लुटांणो । तरै चुडैजी अरज कीवी महाराज राहगीरी दांण मांगतां बोलाचाली हुई । तर यां व्योपारयां दरबाररां चाकरां नै गोता दीया । तिण उपरा दिन १ तथा २ रोक वसांणीया । ऐ समाचार छ । तरै रावलजी वात सांची.माननै चुडा नै सीषदीनी । व्यापारीयांन परा धुरकार दीया । झषमारो छौ । कुडी फिरीयाद क्यु करणी पडै । तरै व्योपारी फीटा पडिनै परा गया । रावलजी दीठो लण मै माल कुण घालसी । कूडो तोफांन करै छै। अब चुडाजीर हाथ माल आयौ । खरचीरी बोहताज हुई । णि समै मंडोवररी धरतीमै तुरकाणी हुँती । धरती माहे फुटकर सा रजपूत हुता ने कोटे चाईदा मांगलीया । सिध लइणारी चोरारी हुती नै मंडोवर तुरकारो थांणौ रहतौ । तिको टेचा अासायच मांगलीया सीधलां कना घासरी षरहरी मंगाई सो इणां संगलां ही प्राणी । तरै मुगलां ईदांनै कहाडीयौ घासरी पर हरी थे पिण ल्यावज्यौ। तरै ईदां मनमै विचारि दीठौ । धरतीमै लोक कोई न छै नै श्रा वातं भली न लागै । सवारै वले म्हांनै हीज वेगार पकड़सी। तरै ईदां माहे वडेरो हर धवल गोडावत उदो गोडावत ए दोनु भाई बडा रजपूत छै । सो इणां मुगलांसु जबाव कीयो । म्हे षरहरी आणसां। घरांने सीष कीवी।
- श्रथमणरा भाई बंध बुलाय नै अालोच कीयौ जे मुगल तो जोरै चढीया । आप इणः भांति पडप सकसा नही । जे थे क्युबल बांधो तो आपे मुगलांन मारां । तरै सगला ही भाई बंधां कह्यौ महिरै थे बडेरा ठाकुर छौ । जिका थे करसो तिण बात माहे सगला ठाकुर छां।
तरै ईदां गाडा षडरा एक सौ १०० घाससुभरीया । गाडां माहे पांच २ जणा कट रजपूत बेसांणीया नै गाड्यां जोतर नै मंडोवर गढरी तलहटी जाय उतरीया । हर धवल गोडा डे तउ दो गोडा उत गढ उपर गया । वडेरा मुगल हुता तिणांने कह्यौ म्हे षडरा गाडा आणीया छ। तरै मुगल पांच सात सिरदार हुँता तिके षवास पासवान लेनै गाडा जोवण नै तलहटी आया । मुगल घात माहे आया दीठा । तरै एकण समचै गाडारा बंध षोलीया नै लोह उडायो । मुगलांनै तो. मारि लीया । मुगलांरा आदमी २०० मरण गया । इणारा पिण
आदमी पांच सात काम आया । तुरकांरा. माझी मरण गया । मादलीयो मारयौ नै फीटी गोट गढ मंडोवर ईदा उरोलीयौ । गढ लेनै ईदै हरधवल उदै मनमै विचारीयौ। भाई बंधा नै कह्यो । गढ आपणे पांचे पचासे दिने पछ ही रहसी नही । तिणसु गांव सालवडी रावल माला रो भतीज वीरमदेजीरो बेटो चुडो छै । तिणनै गढ दीजै । तरै सारां ही ईदां मिलने कह्यौ । राज मांहरै वडेरा छौ । रावलीदाय आवै ज्यु करो। __ तरै ईदो रायधवल सालवडी आयौ । प्रायनै चुडाजीनै कह्यो म्हे मंडोवरगढ लीनो। छै । राज गढ पधारिन टीको कढावो । तरै चुडौजी श्रा वात मानै नही । जे गढ लेने मांनै कुण देसी । तरै राय धवल ईदै आपरी बेटीरो नालेर दीयौ । तरै राव चुडो ईदारै परणीयो । टीको काढिनै गढ मंडोवर हथलेवा मांहि दीयौ । राव चुडों मंडोवररो धणी हुवो। ईदा रजपूत हुवा सो आगे धरती माहे सीधलकै कोटेचा मांगलीया रजपूत हुता । तिणांनै राव चुंडे काढीया नहीं। धरती माहे आपरा थका रजपूत राषीया । मांगलीयांणीजी आपरी मा राव चुडैजी महेवासु बुलायं लीया । मंडोवर ठकुराई चुडाजीरी वधती गई।