________________
वीरवारण
ه
नीसाणी ६७
४०
م
.. "
.....२
مہ. بہ سی »
مه
به
س
مه
به
س
»
मिलिया अब सारा मरद चढीया सामंत सूरमा मुछां बल घल्लै हाथां खग झल्लै कर पवरां किल्ले घर राख्या दल्ले याप गवाला आपियो श्रण भंग कोपे ऊठियो ढोल बधाई बागिया मांगलियांणी सांपली धण उभी पल्ले रहना नार वरजियो सुण मेरी गल्ले आन पडप्पण. श्रापरै धन लीधो दल्लै · कलकी यहल्लै फिर वीरम कश्राषियो कही मांगलियाणी जे तू ठाकर सलपियांण . ए भी लुणियाणी दल्लो अवगुण दाटवै गुण आदू नाणी कहियो कमधन रीसकर सांणी कहियो सरस है श्राफू ले उमंदा बोहतवथीटे वेलियां विध विधकर मन वेठियो पिम पून किताई मांगलियांणी पालबा गुना श्रनेका नारिया दल्लै सिपवाई मग तगी कंथ मानकै लपवेरे लाई हूँ पण कागद मोकलू
مه
.
به
س
مر
* عر م
و
m
