________________
શતકનામા પંચમકર્મગ્રંથ
લઈ અંતર્મુહૂર્તમાં મિથ્યાત્વે આવી શકે છે. અથવા મિથ્યાત્વ ગુણઠાણે ૨૮ની સત્તાવાળો ક્ષાયોપશમ સમક્તિ પામી અંતર્મુહૂર્તમાં મિથ્યાત્વે આવી શકે અથવા મિથ્યાત્વ ગુણઠાણે ૨૮ કે ૨૭ ની સત્તાવાળો મિશ્રગુણઠાણે જઈ અંતર્મુહૂર્તમાં મિથ્યાત્વે આવી શકે છે. આ પ્રમાણે અનેક રીતે અંત. માં ફરી મિથ્યાત્વે આવે.
ઉપશમ શ્રેણિએ ચઢીને ત્યાંથી પડતો સર્વ ગુણઠાણાને ફરસતો અતંર્મુહૂર્તમાં મિથ્યાત્વે આવે તથા અંતર્મુહૂર્તમાં ફરી શ્રેણીમાંડીને પાછો ચઢતો સાસ્વાદન વર્જીને શેષ સર્વ ગુણઠાણાને સ્પર્શે છે. માટે ૧ લા અને ૪ થી ૧૧નું જઘ. અંતર અતંર્મુહૂર્ત છે. મિશ્ર ગુણઠાણુ ઉપશમમાંથી પડીને આવ્યા પછી મિથ્યાત્વે આવી અંત. માં ચઢતાને આવે અથવા ક્ષાયો. સમ્યક્ત્વ થી પડતા મિશ્રપણુ આવે ત્યારે જઘન્યથી અતંર્મુહૂર્ત નું અંતર ઘટે છે.
ઉપરના ૧૨-૧૩-૧૪ એ ત્રણ ગુણઠાણાથી જીવ પડવાનો નથી તેથી એકવાર પામ્યા પછી ફરી તે ગુણઠાણુ પમાતુ નથી તેથી તેનુ પ્રાપ્તિ અંતર નથી.
હવે ઉત્કૃષ્ટ અંતર કહે છે. મિથ્યાત્વ ગુણઠાણાનું ઉત્કૃષ્ટ અંતર બે છાસઠ સાગરોપમ છે તે આ પ્રમાણે.. કોઈ જીવ મિથ્યાત્વ ગુણઠાણામાંથી ક્ષાયોપશમ સમક્તિ પામી ૨૨ સાગરોપમ ના આયુષ્યવાળા અચ્યુત દેવલોકમાં જાય ત્યાંથી મનુષ્યપણુપામી દેશવિરતિ અથવા સર્વવિરતિ પાળી અચ્યુત દેવલોકમાં ત્યાંથી ફરી મનુષ્યપણુ પામી દેશિવરતિ અથવા સર્વવિરતિ પાળી અચ્યુત દેવલોકમાં જાય ત્યાંથી મનુષ્યપણામાં આવે. અહિ ક્ષાયોપશમ સમક્તિનો કાળપૂર્ણ (સાધિક ૬૬ સાગરોપમ) થવાથી અંતર્મુહૂર્ત મિશ્રપણુ પામે પછી ક્ષાયોપશમ સમક્તિ પામી ફરી અચ્યુતના ૩ ભવકરે અથવા વિજયાદિના ૨ ભવ કરે. પાછો મનુષ્યપણુ પામે અહિંથી જીવ મોક્ષે ન જાય તો અવશ્ય મિથ્યાત્વપણુ પામે. તેથી મિથ્યાત્વનું ઉત્કૃષ્ટ અંતર સાધિક ૧૩૨ સાગરોપમનું થાય.
બાકીના ૧૦ ગુણસ્થાનનું ઉત્કૃષ્ટ પ્રાપ્તિ અંતર કંઈક ન્યુન અર્ધ પુદ્ગલ પરાવર્તકાળ છે. તે આ પ્રમાણે સાસ્વાદન આદિથી ઉપશાંતમોહ ગુણઠાણાવાળા જીવ ત્યાંથી પડી મિથ્યાત્વે આવે તો વધુમાં વધુ દેશોનઅર્ધ પુદ્ગલ પરાવર્તકાળ સુધી સંસારમાં
163
