Sambodhi 1980 Vol 09

Author(s): Dalsukh Malvania, H C Bhayani, Nagin J Shah
Publisher: L D Indology Ahmedabad

Page 268

નરસિંહ મહેતા કુત
૧૨૬
[રાગ પટ] સાંભલ્ય સુંદરી ! વાત કઉં છું ખરી,
નેહ ધરી સુભગ મુખ શું ન (મ) જુયે, ? માન્ય તું માનુની! માન્ય માહારું કહ્યું, સાંન કર્યું સમઝ સુખ શું રે ખુયે? કેટિ કંદને દપ . હેલાં હણે, એહવું રૂપ અત્યંત રૂડું; ચાલ્ય ચંદ્રમુખી ચતુર ચતુરાઈશું, હવે , ફરી હઠ કરી તેહ કુટું. નિત્ય આરાધવા જેગ જે આપણે, મેહન દુભીયે શાંને માટે ? તાહરી વાત વીપરીત વનિતાએ કહ્યું, કયમ સહે' ગર્વ તે ફાક માટે ? જે તાહારા મંનમાં એમ હતું માનુની, તે હુંને મોકલી શાને કાજે ? પિયું તે પ્રથમ પ્રીછી નહીં પ્રેમદા, હોય કામ કામ શું હવે રે લાજે ? મસ્તક પદ ધરી, વિનવું પિર્ય કરી. હછ લગી સાન તે શું ન આવી ? કંજવન કન્ન શું કેલિ કમલાક્ષી, જમિની જામ ત્રણ હજી રે જાવી. હત ઉપદેશ સુણી, પરવરી પદ્મની, સેલ શૃંગાર સજી શીધ્ર ચાલી, માંન મુકયું સહી, ચિત્ત ચૂકી નહી, નરસિંહા સ્વામી સંગે રંગે માહાલી.
૧૨૭
(રાગઃ ધન્યા(શી)] સુંદરીને ચરણે અઢલક હેલી, મને વચને કરી આવ્યું રે સામલીયે.
સુંદરી...૧