Prachin Chand Sangraha

Page 122

દિધી રાતે; તવ મન માં ચિન્તા ચૂકી, પાય લાગું હું આલસ મુકી. એ છે કે તારા ગુણ પુરા કુણ કહેશે, તું જ તુકે મુજ મતિગહ ગહસે; બાલુડે જિમ બેલે કાલા, તે માતાને લાગે વાલા. છે ક તું ગજ ગમણ ચંદા વચણ, કટી-તટી લંકી સીંહ લહે; અંગ સુરંગી રૂપ અનોપમ, ઘણું વખાણી કેણુ કહે. એ પ . તુ અસુર સવારી જેને પસ્તાખ, સાહણે આવી વાત કહે; તિણ વાતે વાઠે જાહે એનાઠે, ઝાલ પણું જગ કિ હાર છે. 6 તું શકિત રૂપ માંડી નવિ સલકે, ચામર છત્ર શીર પર જલકે ઝંગ મગર પતિ વિરાજે, તારા કવિતસ્થાને છાજે. 7 દંપતીનિ માડીઓલી, જાણે બેઠી હીરા ટેલી; જિહા જાણે અમીની ગલી, તિલક કર્યું કસ્તુરી ઘેલી. { 8 કાને કુંડલ ઝાલઝમાલા, રાખ () ડીઈ આપે તે બાલા; સિંહાસન સેહે સુવિશાલા, મુકતાફલની કરી જપમાલા. એ 9 નક કુલી નાકે તે રૂડી, કરઝલકેસો નાની ચૂડી; દક્ષણ ફાલી અંગ વિરાજે, જે–જે બોલે તે જ છાજે. 10 | તાહરી વેણી ઈવાસં હસીએ, તે પાતાલે જઈનછ વસિએ; શશી-રવિ મંડલ કુંડલ જાણું, તાહરૂ તેજ જેણે ન પ્રમાણું. 5 11 રમત ક્રિડા કરતી ચાલી, ધ્યાન ધરે પદ્માસન વાલી; પાયુ ઝાઝર ઘુઘર ઘમકે, દેવ કુસુમ પહેર્યા તે મહકે. ૧ર ચાર ભૂજા ચંચલ ચતુરંગી, મુખે આરોગે પાન સુરંગી, કંચણ કસે કંચુએ નવરંગી, સેહે ગેરવરણે જીમ ગંગી, 13 તું બ્રહ્મ સ્વરૂપી પુસ્તક વાંચે, ગગન ફરે તું હસ્તક મંડલ: વિણ વજાવે રંગ રમે. તે ૧૪છે જે For Private and Personal Use Only